Firma prowadzi działalność gospodarczą w wielu branżach, głównie w zakresie handlu i reklamy. Zamierza kupić kabinę dla palaczy i ustawić ją w wynajmowanym obiekcie, z przeznaczeniem dla palących pracowników.
Przedsiębiorca chce także podjąć działalność gastronomiczną w wynajmowanym obiekcie – restaurację i kupić kabinę dla palaczy, która będzie służyć klientom lokalu. Kabina będzie podlegać amortyzacji jako środek trwały o wartości wyższej niż 3,5 tys. zł z przewidywanym okresem używania dłuższym niż rok, wykorzystywanym na potrzeby działalności podatnika.
Według Izby Skarbowej w Warszawie koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.
Wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów, obciąża podatnika. Musi on zgromadzić odpowiednią dokumentację w tym zakresie.
Jeśli spółka spełni te przesłanki oraz zakup kabiny dla palaczy będzie miał wpływ na poprawę warunków pracy pracowników i standardu obsługi klienta w lokalu gastronomicznym, firma może poniesione wydatki zaliczyć do kosztów.
Stołeczna izba podpowiada, że w związku z tym, że kabina będzie stanowiła w spółce środek trwały, wydatki poniesione na jej nabycie można zaliczyć do kosztów przez odpisy amortyzacyjne dokonywane od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym kabinę jako kompletną i zdatną do użytku wprowadzono do ewidencji środków trwałych.
Interpretacja indywidualna dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 18 sierpnia 2011 r. (nr IPPB5/423-535/11-4/RS).
