Przechowywanie cudzych środków pieniężnych na koncie powoduje powstanie depozytu nieprawidłowego, od którego przechowujący te środki płaci 2-proc. podatek.
Organ podatkowy skontrolował przepływy pieniężne na rachunku bankowym przedsiębiorcy. W rozpatrywanej przed NSA sprawie podatnik przekazał na rachunek bankowy córki, która prowadziła działalność gospodarczą, środki pochodzące z umowy cesji wierzytelności w wysokości 1 mln zł. Część przekazanych środków córka przeznaczyła na zapłatę własnych zobowiązań – m.in. pokrycie salda ujemnego, uiszczenie opłaty za prowadzenie rachunku bankowego, opłacenie faktury za połączenia telefoniczne, zapłatę za fakturę.
Na tej podstawie naczelnik urzędu skarbowego uznał, że między ojcem a córką doszło do powstania depozytu nieprawidłowego. Z oddanych na przechowanie środków pieniężnych córka rozdysponowała część tego kapitału w wysokości ok. 150 tys. zł na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Decyzja została podtrzymana przez dyrektora izby skarbowej, który określił zaległość podatkową według stawki 2 proc. z tytułu zawarcia umowy depozytu nieprawidłowego, zgodnie z art. 845 kodeksu cywilnego, na 1 mln zł.
Decyzja ta została zaskarżona do wojewódzkiego sądu administracyjnego. Podatnik zarzucił organowi błąd w postaci uznania, że użyczenie rachunku bankowego podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych (PCC). Jego zdaniem taka czynność nie została ujęta w katalogu czynności podlegających PCC i jest umową nienazwaną (t.j. Dz.U. z 2010 r. nr 101, poz. 649 z późn. zm.).
Sąd nie przychylił się do tej argumentacji i potwierdził, tak jak uznały organy podatkowe, że w tym przypadku doszło do zawarcia depozytu nieprawidłowego, a podatnicy błędnie rozumieją pojęcie umów nienazwanych. Nie chodzi bowiem o nazwanie umowy, ale o to, czy da się ją przyporządkować do konkretnego typu umów określonych w kodeksie cywilnym.
Potwierdził to również Naczelny Sąd Administracyjny, odrzucając skargę podatnika. Sędzia Tomasz Zborzyński tłumaczył, że złożenie przez ojca własnych środków pieniężnych na rachunku bankowym córki spełnia warunek oddania rzeczy na przechowanie, a nie użyczenia.
Wyrok jest prawomocny.
SYGN. AKT II FSK 1722/10
Ważne!
Oprócz klasycznego depozytu (umowy przechowania) funkcjonuje także depozyt nieprawidłowy. W stosunku tym przechowawcy przysługuje prawo rozporządzania oddanymi mu na przechowanie pieniędzmi albo innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku