Importer może powołać się na wydaną dla niego wiążącą informację taryfową. Informacja wystawiona dla innej osoby może być tylko dowodem w sprawie.
Podatnik importuje sprzęt elektroniczny. Zaprzyjaźniona firma posiada wiążące informacje taryfowe (WIT) dotyczące towaru, który importuje podatnik.
– Czy może powołać się na WIT wystawiony dla osoby trzeciej? – pyta pan Jan z Zielonej Góry.
To, jaką stawką celną objęte są importowane towary, zależy od kodu Nomenklatury Scalonej (CN). Importer, by zapewnić sobie ochronę na wypadek, gdyby organy celne kwestionowały stosowaną klasyfikację, może ubiegać się o tzw. wiążącą informację taryfową (WIT). Informacje te wydawane są przez organy celne wszystkich krajów członkowskich i można się nimi skutecznie posługiwać w całej Unii Europejskiej.
WIT jest decyzją administracyjną, zatem można się od niej odwołać i można ją zaskarżyć do sądu administracyjnego. Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z 7 kwietnia 2011 r. (sprawa C-153/10) udzielił odpowiedzi na prejudycjalne pytania dotyczące posługiwania się WIT. Trybunał potwierdził, że wiążącą informacją taryfową może się posługiwać jedynie adresat tej decyzji, dokonujący zgłoszeń samodzielnie lub przez przedstawiciela.
– Jeśli w postępowaniu celnym podmiot powołuje się na WIT wydaną dla innej osoby, to można tę decyzję traktować jedynie jako środek dowodowy w ramach procedury stosowanej w danym kraju członkowskim – tłumaczy Tomasz Tochowicz, menedżer w Deloitte.
Skoro każdemu towarowi można przyporządkować jedynie jeden kod CN, i ten właśnie wskazano w decyzji WIT dla osoby trzeciej, to klasyfikacja nie może być inna tylko z tego powodu, że towar znajduje się w dyspozycji innego podmiotu. Zatem z logicznego punktu widzenia dowód z decyzji wydanej dla osoby trzeciej jest bardzo silny.
– W praktyce jednak bywa, że organy celne, i w ślad za nimi sądy administracyjne, nie dopuszczają dowodów z WIT wydanych dla innych osób – podkreśla ekspert.
Argumentem zwykle jest to, że osoba niebędąca adresatem WIT nie może korzystać z gwarancji, jakie daje ta instytucja prawna. Inaczej mówiąc, w sytuacji, gdy klasyfikacja określona w jakiejś WIT jest kwestionowana przez organy celne, to jedynie adresat decyzji może się nią skutecznie posługiwać.
Podstawa prawna
Art. 12 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z 12 października 1992 r. ustanawiającego wspólnotowy kodeks celny ((Dz.Urz. WE z 1992 L 302, z późn. zm.).