Podatnik lub pełnomocnik mogą wnosić wnioski dowodowe na rozprawie przed sądem administracyjnym. Sądy sugerują, by wnioski przedstawiać wcześniej.
Procedury postępowania podatników lub ich pełnomocników podczas rozprawy określa ustawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r. nr 153, poz. 1270). Zgodnie z art. 106 par. 2 ustawy, po złożeniu sprawozdania, strony – najpierw skarżący, a potem organ – zgłaszają ustnie swoje żądania i wnioski oraz składają wyjaśnienia. Strony mogą ponadto wskazywać podstawy prawne i faktyczne swych żądań i wniosków.
Sędziowie wojewódzkich sądów administracyjnych zwracają jednak uwagę podczas rozpraw, że należy składać wnioski dowodowe przed rozprawą, tak aby strona przeciwna miała możliwość zapoznania się z nimi.
Jednak jak mówi Artur Nowak, radca prawny, partner w Domański Zakrzewski Palinka, przepisy prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie zabraniają składania wniosków dowodowych na rozprawie.
– Stanowiska sądów nie wynikają zatem z regulacji prawnych, tylko z tzw. dobrych obyczajów sądowych, i w tym sensie w pełni się z nimi zgadzam – stwierdza ekspert.
Wnioski dowodowe na rozprawie składają bowiem również przedstawiciele organów podatkowych.
Jak stwierdza Artur Nowak, w sytuacji gdy powstaje dylemat pomiędzy koniecznością złożenia nowych wniosków dowodowych na rozprawie, i ochrony w ten sposób interesu klienta, a dobrym obyczajem sądowym, nie ulega wątpliwości, że musi on być zawsze rozstrzygnięty kosztem dobrego obyczaju.
Konieczność złożenia wniosków dowodowych dopiero na rozprawie z reguły wynika z braku wcześniejszej dostępności tych dowodów, i w tym sensie jest usprawiedliwiona. Rzadko jest elementem zaplanowanej strategii procesowej, albowiem tego typu strategia najczęściej prowadzi tylko do odroczenia rozprawy, ze szkodą dla ekonomiki procesowej i w tym sensie nie ma ona większego sensu.
