Podatnik jest osobą niepełnosprawną. Jakie musi spełnić warunki, aby skorzystać z odliczenia od dochodu 2280 zł w związku z korzystaniem z samochodu osobowego dla celów związanych z rehabilitacją osoby niepełnosprawnej?
Samochód osobowy powinien stanowić własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne zaliczone do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia. Korzystanie z samochodu musi mieć związek z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne.
Odliczyć można wydatki poniesione na używanie samochodu osobowego do wysokości nieprzekraczającej w 2010 roku 2280 zł.
Możliwość korzystania z ulgi przysługuje tylko tym osobom, które mają samochód osobowy (są właścicielami lub współwłaścicielami, co nie oznacza, że muszą być wpisane w dowodzie rejestracyjnym samochodu).
Inny tytuł prawny do samochodu, np. umowa najmu, użyczenia – nie uprawnia do ulgi. Przepis nie wymaga natomiast, aby osoba niepełnosprawna, względnie osoba posiadająca na utrzymaniu osobę niepełnosprawną, miała prawo jazdy i użytkowała samochód jako kierowca.
Odliczeniu podlegają tylko te wydatki, które dotyczą koniecznych przewozów na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne. W odliczeniu tym nie mieszczą się np. wizyty u lekarza (konsultacje), których celem jest rozpoznanie bieżącego stanu zdrowia pacjenta, wskazanie dalszego sposobu leczenia.
Podstawa prawna
Ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2010 r. nr 51, poz. 307 z późn. zm.).