Możliwość zaliczenia do kosztów wydatków na instalację CB-radia w firmowym aucie zależy od rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej.
Odkąd posiadanie CB-radia nie wymaga pozwolenia, liczba użytkowników takich urządzeń stale rośnie. Za pomocą CB komunikują się na drogach nie tylko kierowcy samochodów ciężarowych czy dostawczych, ale również osobowych. Przedsiębiorcy wykorzystujący w działalności gospodarczej samochody mogą się porozumiewać za pomocą CB-radia z innymi kierowcami oraz z odbiorcami przewożonych towarów, np. w zakresie informacji o warunkach na drodze, warunków atmosferycznych, adresów dostawców, ewentualnych opóźnień w godzinach przyjazdu do kontrahenta czy dostarczenia towarów.
Od rodzaju prowadzonej działalności i związku CB-radia z osiąganymi przez przedsiębiorcę przychodami zależy możliwość zaliczenia wydatku na zakup CB do kosztów uzyskania przychodów.
Jak przypomina Marzanna Pydyn, doradca podatkowy w Instytucie Studiów Podatkowych, zgodnie z ustawami o podatkach dochodowych wydatek można uznać za koszt podatkowy, jeżeli celem poniesienia tego wydatku jest osiągnięcie przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu.
Związek przyczynowo-skutkowy między poniesionymi wydatkami na CB a prowadzoną działalnością gospodarczą wystąpi w przypadku działalności związanej z przewozami samochodowymi czy transportem, a więc np. w przypadku kierowców, taksówkarzy, firm przewozowych i kurierskich.
Sposób zaliczenia do kosztów wydatków na CB-radio zależy od wartości początkowej oraz przewidywanego okresu używania tego urządzenia.
Marzanna Pydyn podkreśla, że jeżeli wartość CB-radia w dniu jego przyjęcia do użytkowania jest równa lub niższa niż 3,5 tys. zł, to podatnik może nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych, a wydatki poniesione na nabycie tego urządzenia zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.
Natomiast w przypadku instalacji CB-radia przez przedsiębiorcę świadczącego usługi kierowcy w samochodach będących własnością zleceniodawcy można rozważyć potraktowanie tego wydatku jako inwestycji w obcym środku trwałym. Przedsiębiorca powinien mieć jednak zezwolenie od właściciela tego środka trwałego, a poniesione wydatki zaliczone do kosztów nie mogą być zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.