Wartość świadczeń na podnoszenie kwalifikacji zawodowych pracownika przyznanych przez pracodawcę zgodnie z odrębnymi przepisami jest zwolniona z PIT.
Zwolnienie z PIT odnośnie wartości świadczeń na podnoszenie kwalifikacji zawodowych pracownika przyznanych przez pracodawcę dotyczy zarówno świadczeń przyznanych w stanie prawnym obowiązującym przed 16 lipca 2010 r., jak i po wejściu w życie przepisów ustawy z 20 maja 2010 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak tłumaczy Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej w swojej publikacji na stronie internetowej. W konsekwencji nadanie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o PIT nowego brzmienia przez art. 2 nowelizacji nie zmieniło zakresu omawianego zwolnienia.
W związku z wejściem w życie przepisów nowelizacji odrębnymi przepisami, do których odsyła art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o PIT, są w szczególności przepisy:
1) rozporządzenia ministra edukacji narodowej oraz ministra pracy i polityki socjalnej z 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych, obowiązujące na mocy art. 3 nowelizacji, jak i
2) kodeksu pracy – art. 1033.
Zgodnie z art. 3 nowelizacji do pracowników, którzy rozpoczęli podnoszenie kwalifikacji zawodowych przed dniem wejścia w życie nowelizacji, tj. przed 16 lipca 2010 r., stosuje się przepisy regulujące zasady i warunki podnoszenia kwalifikacji zawodowych przez pracowników obowiązujące przed 11 kwietnia 2010 r., czyli przepisy rozporządzenia ministra edukacji narodowej oraz ministra pracy i polityki socjalnej z 12 października 1993 r.
Z kolei, jak stanowi art. 102 kodeksu pracy, kwalifikacje zawodowe pracowników, wymagane do wykonywania pracy określonego rodzaju lub na określonym stanowisku, są ustalane w przepisach wewnątrzzakładowych (np. w układzie zbiorowym pracy) lub w przepisach szczególnych. W związku z tym to pracodawca – co do zasady – określa, jakich kwalifikacji zawodowych oczekuje od pracownika przy wykonywaniu pracy określonego rodzaju lub na danym stanowisku, co oznacza, że w pojęciu kwalifikacji zawodowych mogą zawierać się m.in. wymagania dotyczące posiadania wiedzy ogólnej przez pracownika. Przyznanie przez pracodawcę dodatkowych świadczeń na podstawie art. 1033 kodeksu pracy (np. w postaci pokrycia opłaty za kształcenie, przejazd, podręczniki i zakwaterowanie) oznacza, że są one przyznane pracownikowi na podstawie odrębnych przepisów.
Odrębnymi przepisami dotyczącymi podnoszenia kwalifikacji zawodowych nie jest natomiast art. 1036 kodeksu pracy, gdyż przepis ten nie tylko nie przewiduje możliwości przyznania pracownikowi płatnych świadczeń, ale – przede wszystkim – nie dotyczy pracowników podnoszących kwalifikacje zawodowe w rozumieniu kodeksu pracy.
W konsekwencji świadczenia przyznane na podstawie tej regulacji nie mieszczą się w zakresie zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych.
Ważne!
Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o PIT zwolniona z podatku jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy oraz za czas urlopu szkoleniowego
