W poprzednim odcinku Akademii zostały przedstawione ogólne konsekwencje różnic w metodach unikania podwójnego opodatkowania, przewidzianych w poszczególnych umowach podatkowych, zawartych przez Polskę. Dodatkowym elementem, który ma istotny wpływ na kształt zobowiązań podatkowych polskich rezydentów – osób fizycznych, uzyskujących dochody za granicą, jest ulga abolicyjna z art. 27g ustawy o PIT. Dlaczego?
Ten nowy artykuł został dodany do ustawy o PIT przez art. 14 pkt 1 ustawy z 25 lipca 2008 r. o szczególnych rozwiązaniach dla podatników uzyskujących niektóre przychody poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czyli tzw. ustawy abolicyjnej, i ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2008 r.
Przepis ten stanowi, że podatnik rozliczający, zgodnie z metodą proporcjonalnego odliczenia, uzyskane w roku podatkowym zagraniczne dochody z tytułu pracy, działalności wykonywanej osobiście, czyli m.in. z tytułu umów zlecenia i umów o dzieło oraz pozarolniczej działalności gospodarczej, a także z praw majątkowych w zakresie praw autorskich i praw pokrewnych – może odliczyć od podatku dochodowego kwotę stanowiącą różnicę między podatkiem obliczonym zgodnie z metodą proporcjonalnego odliczenia a kwotą podatku obliczonego od wspomnianych dochodów przy zastosowaniu do tych dochodów metody wyłączenia z progresją. W praktyce oznacza to, że niezależnie od tego, jaką konkretnie metodę unikania międzynarodowego podwójnego opodatkowania dochodu przewiduje umowa podatkowa zawarta przez Polskę, ostateczne obciążenie podatkowe danego podatnika będzie identyczne – równe temu, jakie wynika z zastosowania metody wyłączenia z progresją.
Odliczenie to nie dotyczy sytuacji, gdy wspomniane dochody zostały uzyskane w krajach i na terytoriach stosujących tzw. szkodliwą konkurencję podatkową, czyli w rajach podatkowych.

Dr Janusz Fiszer, partner w Kancelarii Prawnej White & Case i docent UW