Istota sporu, który rozstrzygnął WSA w Warszawie, sprowadzała się do rozstrzygnięcia, czy żołnierz wyznaczony do pracy za granicą jest zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. nr 14 poz. 176 ze zm.). Przepis ten stanowi, że zwolnione z PIT są należności pieniężne wypłacone m.in. żołnierzom, pracownikom jednostek wojskowych użytych poza granicami państwa w celu udziału w konflikcie zbrojnym i innych celach określonych w przepisie. Spór dotyczył interpretacji językowej tego przepisu, a konkretnie imiesłowu użytych.

Skarżącym był żołnierz wyznaczony do pracy w Niemczech, odpowiadający za przygotowanie zadań bojowych, przygotowanie misji oraz analizę informacji wykorzystywanych podczas operacji NATO. Otrzymywał on wynagrodzenie w Polsce i w Niemczech. W związku z tym twierdził, że przysługuje mu zwolnienie z PIT na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy. Organ podatkowy w dokonanej interpretacji uznał jednak, zwolnienie ma zastosowanie tylko wtedy, gdy żołnierz zawodowy wchodzi w skład zagranicznej jednostki. Z taką interpretacją nie zgodził się jednak sąd. WSA przyznał, że w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy o PIT ustawodawca błędnie posłużył się imiesłowem: użytych. WSA uznał, że prawdopodobniejsza jest interpretacja taka, że zwolnienie od podatku dochodowego przysługuje tym, którzy są wymienieni po kolei, we fragmentach oddzielonych od siebie przecinkami, czyli m.in. policjantom i żołnierzom.
Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził zatem, że podmioty wymienione w przepisie po przecinku, czyli m.in. żołnierze, korzystają ze zwolnienia z PIT, jeśli zostali użyci w celach wskazanych w przepisie. Nie ma zatem znaczenia, czy żołnierze ci przynależeli do zagranicznej jednostki wojskowej.