Zakładanie firmy to przede wszystkim konieczność jej rejestracji, w tym również rejestracji do celów podatkowych. Do niedawna rejestracja działalności gospodarczej była wieloetapowa i wiązała się z koniecznością wizyt w różnych urzędach administracji publicznej. Proces rejestracji działalności gospodarczej obejmował bowiem nie tylko uzyskanie wpisu w ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez gminy, ale także dokonanie zgłoszenia płatnika składek w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych, uzyskania numeru REGON w Głównym Urzędzie Statystycznym, a także numeru NIP w urzędzie skarbowym. Zatem na drodze do rejestracji firmy, którą musiał odbyć przyszły przedsiębiorca, obowiązkowo znajdował się urząd skarbowy. Wprawdzie gmina mogła przyjąć od przedsiębiorcy wniosek dotyczący NIP (a także REGON), a następnie wysłać je do odpowiednich organów. Procedura ta nie była jednak obowiązkowa, co powodowało, że tzw. jedno okienko w praktyce nie funkcjonowało. Przepisy w tym zakresie uległy zmianie 31 marca 2009 r. Wprowadziła je ustawa z 19 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz niektórych innych ustaw.
W wyniku wprowadzonych zmian osoba fizyczna rejestrująca działalność gospodarczą nie będzie musiała składać w urzędzie skarbowym odrębnego zgłoszenia identyfikacyjnego lub aktualizującego NIP. Łatwiej też będzie zarejestrować podatkowo handlową spółkę osobową. Przekazaniem informacji o rejestracji firmy m.in. do organów podatkowych zajmą się urzędnicy. Dla podatników oznacza to oszczędność czasu i brak konieczności składania w różnych urzędach wielu dokumentów.

To jest tylko część artykułu, zobacz pełną treść w Tygodniku Podatkowym.