Australijskie prawo podatkowe przewiduje wiele zwolnień z podatku dochodowego w zakresie m.in. dodatkowych świadczeń pracowniczych. Jakie to odliczenia?
MARIUSZ FERENC
konsultant w dziale doradztwa podatkowego w Pricewaterhouse-Coopers
W Australii inaczej niż w większości systemów kontynentalnych dodatkowe świadczenia pracownicze, chociaż nieopodatkowane dla pracownika, obciążone są odrębnym podatkiem, płatnym przez pracodawcę. Jest to tzw. FBT (fringe benefits tax - podatek od świadczeń dodatkowych). Odmiennie niż w podatku dochodowym, w przypadku którego rok podatkowy trwa od 1 lipca do 30 czerwca roku następnego, rok podatkowy dla FBT trwa od 1 kwietnia do 31 marca następnego roku. Stawka tego podatku wynosi obecnie 46,5 proc. i obciąża większość dodatkowych świadczeń (tak rzeczowych jak i pieniężnych) otrzymywanych od pracownika w związku z zatrudnieniem. W przypadku pracowników oddelegowanych istotny może być fakt, że do zapłaty FTB zobowiązany jest nie tylko pracodawcy australijski ale również zagraniczny, jeżeli to właśnie on opłaca owe dodatkowe świadczenia. Do typowych świadczeń opodatkowanych FTB a co za tym idzie, zwolnionych z opodatkowania należą: korzystanie z samochodu służbowego do celów prywatnych, pokrycie lub zwrot kosztów zamieszkania, preferencyjne pożyczki itp. Również pokrycie przez pracodawcę kosztów podatku pracownika (co jest rozwiązaniem coraz częściej stosowanym w przypadku pracowników oddelegowanych za granicę) stanowi dodatkowe świadczenie podlegające FTB.
Podatek dochodowy w przypadku australijskich rezydentów może być, przy spełnieniu wielu wymogów formalnych, pomniejszany poprzez zastosowanie odliczeń od dochodu lub podatku, w tym zwłaszcza odliczenia z tytułu: posiadania na utrzymaniu współmałżonka oraz odprowadzania składek do australijskiego systemu emerytalnego lub rentowego.
W Australii wydatki ponoszone na prywatną opiekę medyczną oraz koszty leczenia uzyskanego dzięki temu mogą zostać częściowo odliczone od podatku. Wielkość odliczenia zależy głównie od wieku podatnika. W szczególnie korzystnej sytuacji są emeryci, bowiem to osoby starsze, po przekroczeniu 65 roku życia mogą skorzystać z tej ulgi najwięcej. To również osoby starsze są beneficjentami zwiększonej kwoty wolnej od podatku, która niemal dorównuje kwocie dochodu wyznaczającego granicę drugiego progu podatkowego.
Odrębną, quasi-podatkową kategorią świadczenia jest tzw. Family tax benefit (FTB), stanowiący rodzaj dodatku na wychowanie zależnych dzieci i może być uzyskany jako bezpośrednie świadczenie pieniężne. Dodatek ten, wprowadzony od 1 lipca 2007 r., stanowiący świadczenie bezpośrednie, w latach wcześniejszych funkcjonował jako odliczenie od podatku równe 30 proc. wydatków na opiekę nad dziećmi. Przekształcenie odliczenia podatkowego w świadczenie wypłacane podatnikom bezpośrednio miało na celu uniknięcie sytuacji, w której podatnik nie może odliczyć tej swoistej ulgi na dzieci, ponieważ jego zobowiązania podatkowe są zbyt niskie i nie mogą pokryć 30 proc. wydatków poniesionych na opiekę nad dziećmi. Tym samym wyrównano szanse do skorzystania z ulgi pomiędzy podatnikami uboższymi a zamożniejszymi (inaczej, jak wiemy, obecnie rzecz się ma w Polsce). Tak jak praktycznie wszystkie znaczące ulgi i zwolnienia w australijskim systemie podatkowym, tak również FTB może być rozliczany wyłącznie przez australijskich rezydentów.