Obdarowany nie może traktować faktury wystawionej przez leasingodawcę na darczyńcę jako swój koszt. Taki wydatek jest bowiem niewłaściwie udokumentowany.
JAKI PROBLEM ROZSTRZYGNĘŁA IZBA
Podatnik jako osoba fizyczna prowadząca jednoosobowo działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych oraz będąca czynnym podatnikiem VAT darowała matce w całości firmę - przedsiębiorstwo (środki trwałe, wyposażenie, towary, pracownicy, nazwę, należności itp.). Darczyńca prowadził podatkową księgę przychodów i rozchodów. Czy do czasu podpisania cesji z leasingodawcą obdarowany (przejmujący) całe przedsiębiorstwo może traktować faktury wystawione przez leasingodawcę na darczyńcę, jako swój koszt, ponieważ to on pokrywa należności wynikające z tych faktur?
ODPOWIEDŹ IZBY
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o PIT.
W konsekwencji, aby dany wydatek można było uznać za koszt, zaistnieć muszą łącznie trzy warunki: celem poniesienia wydatku (bezpośrednim lub pośrednim) powinno być osiągnięcie przychodu, lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów; wydatek ten nie może być wymieniony w zawartym w art. 23 ust. 1 ww. ustawy katalogu wydatków i odpisów, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów; musi być prawidłowo udokumentowany.
Sposób prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz szczegółowe warunki, jakim powinna odpowiadać ta księga, aby stanowiła dowód pozwalający na określenie zobowiązań podatkowych uregulowany został w rozporządzeniu ministra finansów z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz.U. nr 152, poz. 1475 z późn. zm.).
Zgodnie z tym rozporządzeniem podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są: faktury VAT, w szczególności faktury VAT marża, faktury VAT RR, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach.
Faktura VAT stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna w szczególności zawierać imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy.
Zatem dowód księgowy, będący podstawą do zaewidencjonowania określonego wydatku w księgach podatkowych, a w konsekwencji i jego zaliczenia do kosztów podatkowych, powinien być wystawiony na osobę (podmiot), która wydatek ten poniosła.
To oznacza, że w przedmiotowej sprawie wydatki wynikające z przeprowadzonej transakcji, a wystawionych na darczyńcę przedsiębiorstwa faktur nie mogą stanowić dla nabywcy tego przedsiębiorstwa (obdarowanego) kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, także w przypadku ich faktycznego poniesienia. Wydatki te nie są bowiem udokumentowane w sposób określony w obowiązujących przepisach.
Interpretacja indywidualna dyrektora Izby Skarbowej w Kato- wicach z 10 kwietnia 2008 r. (nr IBPB1/415-44/08/MW/KAN-339/01/08)