Jeden z klientów mojego biura rachunkowego prowadzi sklep z artykułami biurowymi. Przedsiębiorca jest podatnikiem VAT czynnym, a w PIT korzysta z podatku liniowego. Klient rozlicza VAT i zaliczki na PIT za okresy miesięczne na zasadach ogólnych. Biuro prowadzi dla niego podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz ewidencję VAT i przesyła pliki JPK_V7M za okresy od października 2020 r. (wcześniej deklaracje VAT-7 i JPK_VAT). Przedsiębiorca ewidencjonuje sprzedaż na kasie fiskalnej, a na żądanie nabywców wystawia faktury. Od momentu wprowadzenia nowego JPK_V7 w ewidencji VAT ujmuje dobowe raporty okresowe.
30 października 2020 r. łączna wartość sprzedaży wynikająca z raportu dobowego wyniosła 6150 zł, w tym VAT: 1150 zł (wyłącznie sprzedaż objęta 23-proc. stawką VAT). Dobowy raport fiskalny przedsiębiorca sporządził tego samego dnia, tj. 30 października 2020 r.
Paragony fiskalne dokumentujące tę sprzedaż zostały wydane klientom z dwoma wyjątkami. Otóż dwóch klientów zażądało wystawienia faktury, z tego względu podatnik zatrzymał u siebie oryginały paragonów, które następnie dołączył do egzemplarzy wystawionych 2 listopada 2020 r. faktur pozostających w jego dokumentacji. Pierwsza faktura (nr 1/11/2020) – wystawiona dla osoby indywidualnej (bez numeru NIP) na kwotę 100 zł netto, plus 23 zł VAT – dokumentowała sprzedaż kredek i flamastrów. Druga faktura (nr 2/11/2020) – wystawiona dla spółki X (zarejestrowany podatnik VAT czynny) na kwotę 1000 zł netto plus 230 zł VAT – dokumentowała sprzedaż papieru do drukarki. Paragon fiskalny dokumentujący sprzedaż dla firmy X zawierał NIP nabywcy, który został także wykazany na wystawionej dla tej spółki fakturze.
Ponadto 30 października 2020 r. firma Y (podatnik VAT czynny) nabyła jeszcze u mojego klienta długopisy. W tym przypadku sprzedaż (o wartości 36,90 zł brutto, w tym VAT: 6,90 zł) została udokumentowana fakturą uproszczoną, tj. paragonem fiskalnym zawierającym numer NIP nabywcy, tj. firmy Y. Tego samego dnia mój klient sprzedał także papier do drukarki spółce Z (podatnik VAT czynny) za łączną kwotę 2000 zł netto, plus VAT: 460 zł. W tym przypadku sprzedaż została udokumentowana wyłącznie fakturą (nr 3/11/2020), którą wystawiono dla spółki Z 2 listopada 2020 r. Jak należy rozliczyć sprzedaż dokonaną przez mojego klienta na gruncie VAT (w nowym JPK_V7M) oraz PIT (ujęcie w podatkowej księdze przychodów i rozchodów).
Wszystkie wystawione dokumenty, tj. dobowy raport fiskalny i faktury zostały dostarczone do biura rachunkowego 2 listopada 2020 r. Pomiędzy klientem biura a podmiotami, na rzecz których zostały wystawione faktury, nie istniały żadne powiązania. Wszystkie wystawione faktury i paragony były dokumentami papierowymi.
TEMAT: JPK_V7 i PKPiR
PROBLEM: Na podstawie jakich dokumentów ująć sprzedaż
VAT
Od 1 października 2020 r. zmieniły się zasady prowadzenia ewidencji przez podatników VAT czynnych, gdyż stanowi ona integralną część nowego pliku JPK_VAT (w przypadku klienta biura rachunkowego jest to JPK_V7M).
Prowadzona w JPK_V7M ewidencja sprzedaży powinna zawierać dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku należnego, a zatem wykazujemy w niej dane dotyczącego podatku należnego, w stosunku do którego obowiązek podatkowy powstał w okresie, za który składamy plik.
W analizowanej sprawie chodzi o sprzedaż towarów dokonaną 30 października 2020 r.
W przypadku sprzedaży artykułów biurowych obowiązek podatkowy należy ustalić według zasady ogólnej zawartej w art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, tj. z chwilą dokonania dostawy towarów. W analizowanej sytuacji będzie to 30 października 2020 r. Z przedstawionego stanu faktycznego nie wynika, aby klient biura rachunkowego otrzymał wcześniej zaliczkę na poczet sprzedanych tego dnia towarów.
Podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej (zob. art. 29a ust. 1 ustawy o VAT). Podstawa opodatkowania obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku (art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy o VAT).
Łączna podstawa opodatkowania sprzedaży materiałów biurowych wyniosła 7000 zł, z czego 5000 zł to sprzedaż udokumentowana paragonami fiskalnymi wystawionymi 30 października 2020 r. i ujęta w dobowym raporcie fiskalnym z tego dnia, a 2000 zł to sprzedaż udokumentowana wyłącznie fakturą wystawioną na rzecz spółki Z. Dla konieczności ujęcia tej faktury w JPK_V7M za październik 2020 r. nie ma znaczenia to, że została ona wystawiona 2 listopada 2020 r., gdyż należy podkreślić, że nie została ona wystawiona do paragonu fiskalnego (co zostanie wyjaśnione w dalszej części artykułu), a obowiązek podatkowy do dostawy towarów nią udokumentowanych powstał 30 października 2020 r.
Faktury wystawione do paragonów fiskalnych nie powinny natomiast powiększać łącznej podstawy opodatkowania sprzedaży materiałów biurowych dokonanej 30 października 2020 r.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że 30 października 2020 r. klient biura rachunkowego dokonał sprzedaży jedynie według 23-proc. stawki VAT, a zatem łączna wartość podatku należnego od sprzedaży z tego dnia wynosi 1610 zł, w tym dobowy raport fiskalny – 1150 zł, a faktura dla spółki Z – 460 zł.
Istota problemu sprowadza się do ustalenia, na podstawie jakich dowodów sprzedaży biuro rachunkowe powinno ująć w ewidencji JPK_V7M sprzedaż materiałów biurowych dokonaną przez klienta 30 października 2020 r. Częściowo została ona udokumentowana paragonami fiskalnymi i zbiorczo ujęta w dobowym raporcie fiskalnym z 30 października 2020 r. (5000 zł netto, plus VAT: 1150 zł) oraz fakturą wystawioną dla firmy Z. 2 listopada 2020 r. (2000 zł netto, plus VAT: 460 zł).
Z kolei 2 listopada 2020 r. zostały wystawione dwie faktur do paragonów fiskalnych, tj. dla osoby indywidualnej (100 zł netto i 23 zł VAT) oraz firmy X (1000 zł netto i 230 zł VAT). Ponadto jeden z paragonów fiskalnych stanowił fakturę uproszczoną wystawioną dla firmy Y (30 zł netto i 6,90 zł VAT).
Czy wystarczy wykazać dane z raportu fiskalnego
W nowej ewidencji VAT sprzedaż zarejestrowaną na kasie fiskalnej ujmuje się na podstawie dokumentu zbiorczego wewnętrznego zawierającego informację o sprzedaży z kas rejestrujących (dokumenty te ujmujemy w ewidencji sprzedaży pliku JPK_V7M z oznaczeniem „RO”). Może to być dobowy raport fiskalny, jak to ma miejsce w przypadku klienta biura rachunkowego. Zatem sprzedaż udokumentowana dobowym raportem fiskalnym z 30 października 2020 r. należy ująć w ewidencji sprzedaży JPK_V7M z oznaczeniem „RO” (pole: TypDokumentu). Z uwagi na fakt, że mamy do czynienia z dokumentem zbiorczym w polach NrKontrahenta i NazwaKontrahenta należy wpisać brak. W polu DowódSprzedazy należy wpisać numer dobowego raportu fiskalnego, a w polu DataWystawienia datę sporządzenia dobowego raportu fiskalnego, tj. 30 października 2020 r. Z kolei w polu DataSprzedaży należy wpisać 30 października 2020 r., tj. datę dokonania dostawy towarów objętych tym dobowym raportem fiskalnym. Łączną wartość sprzedaży wpisujemy w polach K_19 (podstawa opodatkowania wg stawki 23 proc.: 5000 zł) i K_20 (podatek należy wg stawki 23 proc: 1150 zł). W nowej ewidencji sprzedaży JPK_V7M nie wykazujemy oddzielnie paragonów fiskalnych. W okresie do 31 grudnia 2020 r. – na podstawie przepisu epizodycznego zawartego w par. 11a pkt 1 rozporządzenia w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług – dotyczy to także paragonów fiskalnych uznawanych za faktury uproszone – pod warunkiem, że w tym okresie wartość sprzedaży bez podatku (netto) oraz wysokość podatku należnego wynikające raportów okresowych z kasy fiskalnych została ujęta w ewidencji JPK_V7M, co jak rozumiem, w przypadku klienta biura rachunkowego ma miejsce. Zatem paragonu fiskalnego stanowiącego fakturę uproszczoną wstawioną dla firmy Y (30 zł netto, 6,90 zł VAT) nie wykazujemy w ogóle w ewidencji JPK_V7M.
Co zrobić z fakturami do paragonów
W ewidencji pliku JPK_V7M należy natomiast ująć wszystkie faktury wystawione do paragonów. Dotyczy to zarówno faktury wystawionej dla osoby indywidualnej, jak i spółki X.
Stosownie do art. 109 ust. 3d ustawy o VAT faktury, o których mowa w art. 106h ust. 1–3 ustawy o VAT (tj. faktury do paragonów), ujmuje się w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT (tj. ewidencji podatnika VAT czynnego), w okresie rozliczeniowym, w którym zostały wystawione. Faktury te nie zwiększają wartości sprzedaży oraz podatku należnego za okres, w którym zostały ujęte w tej ewidencji.
Faktury do paragonów ujmuje się w dacie wystawienia (a nie w dacie powstania obowiązku podatkowego od czynności, które dokumentują) – w analizowanym przypadku będzie to JPK_V7M za listopad 2020 r. Zasadę tę przyjęto, aby uniknąć korekt JPK_VAT za okresy wcześniejsze. W naszym przypadku zatem zarówno faktura wystawiona dla klienta indywidualnego, jak i spółki X powinna zostać wykazana w JPK_V7M za listopad 2020 r., gdyż zostały wystawione 2 listopada 2020 r. W polu DowódSprzedaży należy wpisać odpowiednio numer każdej z tych faktur, tj. 1/11/2020 w przypadku klienta indywidualnego i 2/22/2020 w przypadku spółki X, w polu DataWystawienia należy wpisać, w przypadku obu tych faktur do paragonów, 2 listopada 2020 r., tj. datę ich wystawienia, a w polu DataSprzedaży, w przypadku obu tych faktur – 30 października 2020 r., tj. datę dokonania dostawy towarów.
Aby jednak plik JPK_V7M automatycznie nie zdublował sprzedaży (tj. z paragonu ujętego zbiorczo w dobowym raporcie fiskalnym i z faktur wstawionych do paragonów), należy wpisać te faktury (tj. dla klienta indywidualnego oraz spółki X) do ewidencji sprzedaży JPK_V7M w polu TypDokumentu wpisać „FP”. Spowoduje to, że faktury te nie zwiększą wartości sprzedaży oraz podatku należnego za okres, w którym zostały ujęte w tej ewidencji, tj. w naszym przypadku w JPK_V7M za listopad 2020 r. W sumach kontrolnych ewidencji w zakresie podatku należnego nie uwzględnia się bowiem wysokości podstawy opodatkowania i podatku należnego z tytułu dostawy towarów oraz świadczenia usług udokumentowanych fakturami, o których mowa w art. 109 ust. 3d ustawy (oznaczonych „FP”). Także w deklaracji (stanowiącej element pliku JPK_V7M) nie uwzględnia się wysokości podstawy opodatkowania i podatku należnego z tytułu dostawy towarów oraz świadczenia usług udokumentowanych fakturami, o których mowa w art. 109 ust. 3d ustawy (oznaczonych „FP”). Nadmienić przy tym należy, że obowiązek stosowania oznaczenia „FP” w przypadku faktur wystawionych do paragonów fiskalnych dotyczy tylko sposobu ich ujęcia w ewidencji sprzedaży JPK_V7M, a w treści wstawionej faktury to oznaczenie nie musi się znajdować (zob. art. 106e ustawy o VAT). Nie będzie jednak błędem zamieszczenie tego oznaczenia „FP” np. w polu adnotacje faktury, gdyż przepisy tego nie zabraniają.
Wartość sprzedaży udokumentowanej fakturami wystawionymi do paragonów w JPK_V7M za listopad należy ująć polach K_19 (podstawa opodatkowania wg stawki 22 lub 23 proc., gdzie wykażemy: 100 zł w przypadku faktury klienta indywidualnego i 1000 zł w przypadku faktury dla spółki X) i K_20 (podatek należy wg stawki 22 lub 23 proc: 23 zł w przypadku faktury klienta indywidualnego, a 230 zł w przypadku faktury dla spółki X). W polu NrKontrahenta w przypadku faktury wystawionej dla klienta indywidualnego należy wpisać BRAK, a w przypadku faktury wystawionej dla spółki X jej NIP, a w polu NazwaKontrahenta należy wpisać w przypadku faktury wystawionej dla klienta indywidualnego jego imię i nazwisko, a w przypadku faktury wystawionej dla spółki X jej nazwę.
Kiedy ująć sprzedaż, gdy wystawiono tylko fakturę
Z kolei w JPK_V7 za październik 2020 r. należy także ująć fakturę dla spółki Z. Została ona wprawdzie wystawiona 2 listopada 2020 r., lecz dotyczy dostawy towarów dokonanej 30 października 2020 r. (wtedy powstał obowiązek podatkowy od sprzedanych towarów), a nie jest to faktura wystawiona do paragonu fiskalnego. Zatem należy ją ująć w JPK_V7M za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy od dostawy towarów nią udokumentowanych. W jej przypadku w polu NrKontrahenta należy wpisać NIP spółki Z, w polu NazwaKontrahenta nazwę spółki Z, w polu DowodSprzedazy należy wpisać numer faktury wystawionej dla spółki Z, tj. 3/11/2020, w polu DataWystawienia, datę wystawienia tej faktury, tj. 2 listopada 2020 r., a w polu DataSprzedazy datę dokonania dostawy towarów dla spółki Z, tj. 30 października 2020 r. Pole TypDokumentu należy natomiast pozostawić puste. Oznaczenie tej faktury (dla spółki Z) jako „FP” spowodowałoby zaniżenie podatku należnego, nie można zatem tego uczynić.
Podsumowanie
W JPK_V7 w części dot. ewidencji należy ująć dobowy raport fiskalny z 30 października 2020 r. oraz fakturę dla spółki Z. W podsumowaniu ewidencji sprzedaży w polu PodatekNalezny należy łącznie wykazać 1610 zł. W Ewidencji JPK_V7K za październik 2020 r. nie wykazujemy faktur dla klienta indywidualnego oraz spółki X, gdyż są to faktury wystawione do paragonów, które ujmujemy w Ewidencji JPK_V7K za okres ich wystawienia, tj. w tym przypadku w listopadzie 2020 r. Z kolei faktury uproszczonej dla firmy Y. (tj. paragonu fiskalnego z NIP nabywcy) w ogóle nie ujmujemy w Ewidencji JPK_V7K. Wartości wynikające z dobowego raportu fiskalnego i faktury dla spółki Z podajemy w części Deklaracja JPK_V7M, tj. w polach P_19 (zbiorcza wysokość podstawy opodatkowania wg stawki 23 proc. – w łącznej kwocie 7000 zł) oraz P_20 (zbiorcza wysokość podatku należnego wg stawki 23 proc. – w łącznej kwocie 1610 zł).
Z kolei w JPK_V7M za listopad 2020 r. należy ująć obie faktury wystawione do paragonów z oznaczeniem „FP” (tj. dla klienta indywidualnego oraz spółki X). Wartość sprzedaży (podstawę opodatkowania wg stawki 23 proc.) z tych faktur należy wykazać w polu K_19 (łącznie 1100 zł), a podatek należny (wg stawki 23 proc.) z tych faktur w polu K_20 (łącznie 253 zł). Natomiast faktury te nie zwiększają wartości sprzedaży oraz podatku należnego za okres, w którym zostały ujęte w tej ewidencji, a zatem nie powinny być uwzględnione w podsumowaniu ewidencji sprzedaży pole PodatekNalezny w JPK_V7M za listopad 2020 r. Kwot wynikających z tych faktur nie wykazujemy także w części Deklaracja JPK_V7M, tj. w polach P_19 (zbiorcza wysokość podstawy opodatkowania wg stawki 23 proc.) oraz P_20 (zbiorcza wysokość podatku należnego wg stawki 23 proc). ©℗
Zasady wystawiania faktur
• Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (zob. art. 111 ust. 1 ustawy o VAT). W praktyce dopuszczalne jest także zaewidencjonowanie sprzedaży na rzecz firm na kasie fiskalnej, z tym że od 1 stycznia 2020 r. warunkiem wystawienia faktury do paragonu fiskalnego dla firmy jest umieszczenie NIP nabywcy będącego podatnikiem VAT na paragonie fiskalnym, stosownie do art. 106b ust. 5 ustawy o VAT (w przypadku faktury do paragonu wystawionej dla spółki X warunek ten jest spełniony).
• Obowiązek wystawienia faktury dla klientów indywidualnych powstaje, jeżeli taki nabywca zgłosi żądanie jej wystawienia w terminie trzech miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty (zob. art. 106b ust. 3 pkt 2 ustawy o VAT). W analizowanym przypadku przedsiębiorca miał zatem obowiązek wystawienia faktury dla klienta indywidualnego, słusznie jednak podstąpił, nie zamieszczając w treści faktury NIP tego nabywcy, gdyż faktury wystawione dla osób indywidualnych nie powinny go zawierać (zob. art. 106e ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT). Natomiast w przypadku gdy kupującym jest firma, faktura powinna być wystawiona bez wezwania ze strony nabywcy (zob. art. 106b ust. 1 ustawy o VAT). Jak rozumiem tak było w przypadku faktury wystawionej dla spółki Z.
• W świetle praktyki organów podatkowych oraz objaśnień podatkowych MF z 16 października 2020 r. paragon do kwoty 450 zł brutto (lub 100 euro) z NIP nabywcy stanowi fakturę uproszczoną, o której mowa art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT i w tym przypadku nabywca nie powinien otrzymać zwykłej faktury wystawionej do tego paragonu (zob. art. 106h ust. 4 ustawy o VAT). Tak też było w przypadku sprzedaży na rzecz firmy Y (paragon z NIP na kwotę brutto 36,90 zł, w tym VAT: 6,90 zł). • Stosownie do art. 106h ust. 1 ustawy o VAT – w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż. ©℗
PIT
Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o PIT za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT (tj. pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne – choćby nie zostały faktycznie otrzymane – po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych VAT za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny VAT.
W myśl art. 14 ust. 1c ustawy o PIT za datę powstania przychodu, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy o PIT, uważa się – z zastrzeżeniem art. 14 ust. 1e, 1h–1j i 1n–1p ustawy o PIT –dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:
• wystawienia faktury albo
• uregulowania należności.
W analizowanej sprawie przychód z tytułu sprzedaży wyniesie łącznie 7000 zł, a datą powstania przychodu będzie 30 października 2020 r., tj. dzień wydania rzeczy (sprzedanych materiałów biurowych).
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że klient biura rachunkowego ewidencjonuje zdarzenia gospodarcze w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Zasady prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów określa rozporządzenie w sprawie PKPiR. Podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są m.in. faktury (zob. par. 11 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia w sprawie PKPiR). Zapisy w księdze dotyczące przychodów ze sprzedaży wyrobów, towarów handlowych i usług są dokonywane na podstawie wystawionych faktur, a w przypadku sprzedaży nieudokumentowanej fakturami – na podstawie wystawionego na koniec dnia dowodu wewnętrznego, w którym w jednej kwocie wykazana jest wysokość tych przychodów za dany dzień, o ile nie jest prowadzona ewidencja sprzedaży lub ewidencja przy zastosowaniu kas rejestrujących (par. 18 ust. 1 rozporządzenia w spawie PKPiR).
Podatnicy, którzy prowadzą ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, dokonują zapisów w księdze na podstawie danych wynikających z raportów fiskalnych dobowych (z zastrzeżeniem dotyczącym miesięcznych raportów fiskalnych), skorygowanych o kwoty mające wpływ na wysokość przychodu (zob. par. 19 ust. 1 i 2 rozporządzenia w sprawie PKPiR). Na podstawie opisu stanu faktycznego zakładam, że przedsiębiorca w podatkowej księdze przychodów i rozchodów ujmuje dobowe, a nie miesięczne raporty fiskalne.
Podatnicy, o których mowa w par. 19 ust. 1 i 2 rozporządzenia w sprawie PKPiR, nie wpisują do księgi kwot wynikających z faktur dokumentujących dokonanie sprzedaży uprzednio zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kas rejestrujących, natomiast są obowiązani do połączenia w sposób trwały zwróconych oryginałów paragonów fiskalnych z kopiami wystawionych faktur (par. 19 ust. 3 rozporządzenia w sprawie PKPiR).
W analizowanej sprawie biuro rachunkowe powinno zatem zaewidencjonować w prowadzonej dla przedsiębiorcy podatkowej księdze przychodów i rozchodów sprzedaż udokumentowaną dobowym raportem fiskalnym w łącznej wysokości 5000 zł. Faktur wystawionych do paragonów fiskalnych (zarówno tej dla klienta indywidualnego, jak i dla spółki X) nie ujmuje się w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Nie należy także ujmować w podatkowej księdze przychodów i rozchodów paragonu fiskalnego z NIP firmy Y uznawanego za fakturę uproszczoną.
Ponadto w podatkowej księdze przychodów i rozchodów należy ująć sprzedaż udokumentowaną (wyłącznie) fakturą wstawioną dla spółki Z w kwocie 2000 zł.
Uwaga! Wskazane przychody, tj. zarówno dobowy raport fiskalny z 30 października 2020 r., jak i fakturę dla spółki Z, należy wpisać w kolumnie 7 podatkowej księgi przychodów i rozchodów, która jest przeznaczona do wpisywania przychodów ze sprzedaży wyrobów (towarów handlowych) i sprzedaży usług.
Dla przedsiębiorcy właściwa jest stawka PIT w wysokości 19 proc. (rozlicza się na zasadach podatku liniowego). Brak jest informacji o poniesionych kosztach, a zatem na potrzeby schematu wyliczę należną zaliczkę na PIT, przyjmując za podstawę opodatkowania kwotę uzyskanych przychodów.
Zatem należna zaliczka na PIT za październik 2020 r. od sprzedaży dokonanej 30 października 2020 r. wyniesie 1330 zł (7000 zł x 19 proc.). ©℗
Schemat rozliczenia sprzedaży w PIT i JPK_V7 za październik 2020 r.* ©℗
1. JAKI PODATEK:
PIT: Przychody: 7000 zł
Koszty uzyskania przychodów: nie wystąpią (brak informacji w przedstawionym stanie faktycznym)
Zaliczka na PIT: 1330 zł (7000 zł x 19 proc.)
VAT: Podstawa opodatkowania: 7000 zł
Podatek należny: 1610 zł (7000 zł x 23 proc.)
Podatek naliczony: nie wystąpi (brak informacji w przedstawionym stanie faktycznym)
2. W JAKIEJ DEKLARACJI WYKAZAĆ PODATEK
VAT: W JPK_V7M wykazujemy w części:
Ewidencja: łącznie w polu K_19 podstawę opodatkowania wg stawki 23 proc., tj. 7000 zł, i w polu K_20 podatek należny wg stawki 23 proc., tj. 1610 zł (kwoty te wynikają z ujęcia raportu dobowego fiskalnego z 30 października 2020 r. oraz faktury dla spółki Z), a w podsumowaniu ewidencji sprzedaży w polu „PodatekNależny” – kwotę 1610 zł;
Deklaracja: zbiorczo podstawę opodatkowania wg 23 proc. w kwocie 7000 zł (pole P_19) i podatek należny wg stawki 23 proc. w kwocie 1610 zł (pole P_20).
PIT: Przedsiębiorca (klient biura rachunkowego) nie ma obowiązku składać deklaracji zaliczkowej, powinien jednak uwzględnić łączne przychody ze sprzedaży z 30 października 2020 r. w kwocie 7000 zł przy obliczeniu zaliczki na PIT za październik 2020 r., a po zakończeniu roku podatkowego uwzględnić je w PIT-36L.
3. TERMIN ZŁOŻENIA DEKLARACJI
JPK_V7M: 25 listopada 2020 r.
PIT-36: do 30 kwietnia 2021 r.
* w schemacie rozliczenia pominięte zostały inne zdarzenia/czynności
Uwaga! W pliku JPK_V7 za listopad 2020 r. przedsiębiorca powinien wykazać w polach K_19 i K_20 podstawę opodatkowania i podatek należny (wg stawki 23 proc.) wynikający z faktur wystawionych do paragonu dla klienta indywidualnego i spółki X. Wartości tej sprzedaży i podatku należnego nie wykazujemy jednak w podsumowaniu ewidencji sprzedaży (pole PodatekNalezny) oraz w poz. P_19 i P_20 części deklaracyjnej JPK_V7M.
Uwaga! Paragonu fiskalnego uznawanego za fakturę uproszczoną dla firmy Y przedsiębiorca w ogóle nie ujmuje w JPK_V7M – ani za październik 2020 r., ani za listopad 2020 r.
Podstawa prawna
• art. 19a ust. 1, art. 29a ust. 1 i ust. 6 pkt 1, art. 106b, art. 106e, art. 106h, art. 109 ust. 3 i 3d, art. 111 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 106; ost.zm. Dz.U. z 2020 r. poz. 1747)
• rozporządzenie ministra finansów, inwestycji i rozwoju z 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz.U. poz. 1988; ost.zm. Dz.U. z 2020 r. poz. 1127)
• art. 10 ust. 1 pkt 3, art. 14, art. 30c ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1426; ost.zm. Dz.U. z 2020 r. poz. 1565)
• par. 11 ust. 3 pkt 1, par. 18 ust. 1, par. 19 rozporządzenia ministra finansów z 23 grudnia 2019 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz.U. poz. 2544)
