Posiadanie statusu twórcy utworów nie wystarczy do skorzystania z preferencji. Konieczny jest zapis w umowie o pracę o przeniesieniu praw autorskich z pracownika na pracodawcę – orzekł WSA w Warszawie.
Chodziło o możliwości stosowania 50-proc. kosztów uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich (art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT).
Z pytaniem w tej sprawie zwrócił się programista pracujący na etacie. We wniosku o interpretację wskazał, że zajmuje się wyłącznie tworzeniem oprogramowania na potrzeby działalności ubezpieczeniowej. Poinformował, że w związku z tym w jego umowie o pracę nie wyodrębniono części wynagrodzenia stanowiącego honorarium za pracę autorską, ponieważ cała praca ma taki właśnie charakter. Tym samym – jak przekonywał – 100 proc. wynagrodzenia stanowi honorarium za przeniesienie praw autorskich do stworzonych utworów. Podatnik uważał, że jako twórca powinien mieć możliwość stosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodu.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej dopytał go jednak – nim wydał interpretację – w jaki sposób pracodawca nabywa prawa autorskie do stworzonego przez niego utworu. W odpowiedzi podatnik poinformował, że nabycie to ma charakter pierwotny, tzn. pracodawca nabywa autorskie prawa majątkowe w całości już z chwilą ich powstania. – Zawarta umowa o pracę nie zawiera zapisu, że majątkowe prawa autorskie do stworzonego utworu przysługują pracownikowi i są przekazywane pracodawcy – poinformował mężczyzna.
Z interpretacji dyrektora KIS dowiedział się, że 50-proc. koszty się mu nie należą (sygn. 0114-KDIP3-2.4011.426.2019.2.MZ). – Skoro zawarta umowa o pracę nie zawiera zapisu, że majątkowe prawa autorskie do stworzonego utworu przysługują pracownikowi i są przekazywane pracodawcy, to nie można zgodzić się ze stanowiskiem podatnika, że uzyskuje on wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych – stwierdził dyrektor KIS. I dodał, że tym samym do przychodów osiągniętych przez pracownika z tytułu wynagrodzenia za pracę twórczą nie można zastosować 50-proc. kosztów uzyskania przychodu.
Stanowisko fiskusa potwierdził również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie. – Jeśli nabycie przez pracodawcę prawa autorskiego do utworu ma charakter pierwotny, czyli pracodawca nabywa to prawo już z chwilą powstania utworu, to w ocenie sądu nie może być mowy o zastosowaniu art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT – powiedział sędzia Piotr Dębowski. I podkreślił, że przepis o 50-proc. kosztach odnosi się do rozporządzania przez twórców prawami autorskimi lub do korzystania przez nich z tych praw. – Skoro więc prawa te przysługują pracodawcy pierwotnie już w momencie stworzenia utworu, to podwyższone koszty się twórcy nie należą – wyjaśnił sędzia.
Wyrok jest nieprawomocny.

orzecznictwo

Wyrok WSA w Warszawie z 9 września 2020 r., sygn. akt III SA/Wa 2785/19. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia