Co prawda szef Krajowej Administracji Skarbowej doszukał się pewnej sztuczności w transgranicznym połączeniu spółek, ale uznał, że korzyść podatkowa nie będzie głównym jej celem.
Wydał więc opinię zabezpieczającą przed zastosowaniem klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania.
Chodziło o transgraniczne połączenie polskiej spółki A i spółki B mającej siedzibę w innym kraju Unii Europejskiej. Spółka A posiada 100 proc. udziałów w spółce B i obie należą do tej samej grupy kapitałowej. Połączenie miało nastąpić przez przejęcie spółki B przez spółkę A. Spółka A wyjaśniła, że nadrzędnym tego celem będzie:
- dostosowanie struktury korporacyjnej grupy kapitałowej do aktualnie funkcjonującej struktury operacyjnej,
- zapewnienie spójnego wizerunku grupy,
- uzyskanie oszczędności z połączenia spółek poprzez obniżenie kosztów funkcjonowania grupy kapitałowej i spółki A,
- centralizacja i uproszczenie procesów zarządzania składnikami majątku należącymi obecnie do spółki B,
- zapewnienie spółce A możliwości korzystania ze składników majątku, których właścicielem jest obecnie spółka B, w celu zabezpieczenia kredytów koniecznych do sfinansowania planowanych wydatków inwestycyjnych, których realizacja jest z kolei warunkiem dalszego rozwoju spółki A,
- sprostanie wyzwaniom związanym z przewidywanymi skutkami epidemii COVID-19.
Na dowód tego spółka A przedstawiła opracowania dotyczące planowanych inwestycji oraz kopie pism z banków potwierdzające zasadność wykorzystania składników majątku spółki B do zabezpieczenia kredytów zaciągniętych przez spółkę A.
Argumenty te przekonały szefa KAS, że w tym przypadku korzyść podatkowa nie będzie głównym lub jednym z głównych celów planowanych działań.
Podkreślił, że celem ustawy o CIT (art. 12 ust. 4 pkt 3f) jest zapewnienie neutralności podatkowej restrukturyzacji, dokonywanej w uzasadnionych celach gospodarczych.
W tym wypadku za planowanym połączeniem transgranicznym faktycznie stoi cel gospodarczy, a nie względy podatkowe – potwierdził szef KAS. Uznał, że naturalny powrót składników majątku należących do spółki B należy rozpatrzeć w kontekście zmiany zamiarów i uwarunkowań biznesowych.
Dlatego stwierdził, że choć planowane połączenie będzie neutralne podatkowo, to osiągnięcie tej korzyści będzie zgodne z intencją ustawodawcy.
Szef KAS doszukał się wprawdzie w planowanej transakcji pewnej sztuczności. Zwrócił bowiem uwagę na to, że składniki majątku spółki B zostały wytworzone przez spółkę A, która sprawuje aktualnie na nimi faktyczne władztwo. Tak więc planowane połączenie doprowadzi do powrotu tych składników majątkowych do spółki A. Wyjaśnił jednak, że warunkiem zastosowania generalnej klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania jest, aby przesłanka sztucznego sposobu działania była powiązana z korzyściami podatkowymi.
W tej sprawie korzyść podatkowa (w postaci podatkowej neutralności całej transakcji) nie wiąże się ze sztucznością – uznał szef KAS. Stwierdził, że „zidentyfikowane potencjalne przesłanki sztuczności działania nie doprowadziły na tej płaszczyźnie do osiągnięcia korzyści podatkowej”.
Opinia zabezpieczająca szefa KAS z 30 kwietnia 2020 r., sygn. DKP2.8011.20.2019