W 2019 r. Krajowa Administracja Skarbowa wystąpiła ponad 400 razy do generalnego inspektora informacji finansowej o dane o transakcjach o wartości powyżej 15 tys. euro. Rzadziej niż w 2018 r., ale współpraca była skuteczniejsza.
Opublikowane zostało właśnie roczne sprawozdanie z działalności generalnego inspektora informacji finansowej za 2019 r. Zadaniem GIIF jest głównie tropić transakcje, które mogą mieć związek z praniem brudnych pieniędzy lub finansowaniem terroryzmu. W tym celu rozmaite instytucje (np. banki, instytucje płatnicze, doradcy podatkowi, księgowi) przekazują mu informacje o transakcjach, których wartość przekracza 15 tys. euro.
GIIF wymienia się tymi danymi ze służbami (np. policją, Centralnym Biurem Śledczym Policji, Agencją Wywiadu) i ze skarbówką.
W ubiegłym roku naczelnicy urzędów celno-skarbowych złożyli do GIIF 328 wniosków o informacje dotyczące 1473 podmiotów, a dyrektorzy izb administracji skarbowej – 99 wniosków w zakresie 255 podmiotów.
Dla porównania rok wcześniej naczelnicy urzędów skierowali 474 takie wnioski w sprawie 1570 podmiotów, a dyrektorzy izb administracji – 101 wniosków odnośnie do 130 podmiotów.
Mimo mniejszej liczby wniosków, współpraca – jak wynika ze sprawozdania – była skuteczniejsza. Dane, o które Krajowa Administracja Skarbowa wnioskowała do GIIF, miały m.in. potwierdzić lub wykluczyć mechanizmy oszustw podatkowych oraz wskazać inne podmioty zamieszane w tego typu proceder. Pozyskiwane informacje były wykorzystywane przy podejmowaniu decyzji, czy wszcząć kontrolę (celno-skarbową lub podatkową) bądź postępowanie przygotowawcze w sprawach dotyczących przestępstw skarbowych.
Z kolei GIIF, dzięki informacji zwrotnej ze skarbówki, często wysyłał prokuraturze zawiadomienia wskazujące na podejrzenie popełnienia przestępstwa związanego z praniem pieniędzy (określonego w art. 299 kodeksu karnego).
Nie zawsze skarbówka musi z własnej inicjatywy występować o informacje. Te o popełnieniu przestępstwa skarbowego GIIF przekazuje jej sam. Zobowiązuje go do tego art. 106 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz.U. z 2018 r. poz. 723).
Co skarbówka zrobiła z tymi informacjami? Ze sprawozdania wynika, że co najmniej w 60 przypadkach wykorzystano je do wszczęcia kontroli celno-skarbowych, a w ok. 207 przypadkach przydały się one w ramach już prowadzonych kontroli.
Ponadto co najmniej:
- 21 informacji zostało wykorzystanych do wszczęcia przez organy KAS postępowania karnego,
- 7 informacji zostało wykorzystanych do zablokowania przez organy KAS rachunków bankowych podmiotów podejrzewanych o przestępstwa skarbowe,
- 15 informacji zostało przekazanych do prokuratury lub innego organu ścigania w celu wszczęcia postępowania karnego,
- 38 informacji zostało przekazanych innym organom KAS w celu dalszego procedowania,
- 119 informacji jest aktualnie przedmiotem pogłębionych analiz, działań operacyjnych, monitoringu prowadzonych przez organy KAS,
- 68 informacji, po przeprowadzonej przez organy KAS analizie, zostało pozostawionych bez dalszych działań, ewentualnie zostały odłożone ad acta.
