Jeżeli urząd skarbowy bada zasadność zwrotu nadwyżki podatku naliczonego, to podatnik nie może zaliczyć tej kwoty na pokrycie zobowiązań wobec fiskusa – orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.
Chodziło o spółkę, która chciała przeksięgować kwotę nadwyżki VAT za wrzesień 2015 r. na pokrycie zobowiązań z tytułu CIT i zaliczek na PIT od pensji pracowników za ten sam okres.
Naczelnik urzędu skarbowego postanowił odmówić takiego rozdysponowania zwrotu VAT. W uzasadnieniu swojego stanowiska zwrócił uwagę, że zasadność zwrotu nadwyżki VAT, którą spółka chce zaliczyć na poczet innych zobowiązań, jest jeszcze weryfikowana przez urzędników. Zasadniczo powinni oni oddać pieniądze w ciągu 60 dni od złożenia wniosku przez podatnika, ale zgodnie z art. 87 ust. 2 ustawy o VAT fiskus może przedłużyć ten termin, „jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania”. W takiej sytuacji nie można rozdysponować nadwyżki, bo może się jeszcze okazać, że jej wypłata podatnikowi byłaby niezasadna – podsumował.
ZOBACZ TEŻ: Ryczałt ewidencjonowany
Spółka złożyła zażalenie postanowienia, odwołując się do art. 76 par. 1 i art. 76b ordynacji podatkowej, które nakazują organom podatkowym na wniosek podatnika zaliczać nadpłatę (oraz zwrot podatku) na poczet innych zobowiązań fiskalnych. Przepisy nie pozwalają na odmowę w tym zakresie – argumentowała spółka.
Zarówno jednak organ II instancji, jak i sądy zgodziły się z fiskusem. Wyjaśniły, że przepisy, do których nawiązuje spółka, dotyczą „wykonanego” zwrotu podatku, a nie jedynie niezrealizowanego prawa do otrzymania pieniędzy.
Uzasadniając wyrok NSA, sędzia Agnieszka Jakimowicz odwołała się do ukształtowanej już linii orzeczniczej sądu kasacyjnego w tym zakresie, m.in. do wyroków z 25 sierpnia 2016 r. (sygn. akt I FSK 847/16), 13 października 2016 r. (sygn. akt II FSK 2234/14), 7 grudnia 2016 r. (sygn. akt II FSK 3211/14).
orzecznictwo
Wyrok NSA z 24 stycznia 2020 r., sygn. akt I FSK 1317/17. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia
