Przełom nowego roku oznacza już tradycyjnie zmiany w systemie podatkowym i wymaga od podatników wytężonej pracy w przygotowaniu się do nowych regulacji i wymogów oraz, co najważniejsze, nauczenia się stosowania nowych przepisów w praktyce. Liczba zmian dokonanych z 1 stycznia 2020 r. w ustawie z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865; ost.zm. Dz.U. z 2019 r. poz. 2473; dalej: ustawa o CIT) w porównaniu do 2019 r. jest znacznie mniejsza. Nie są to też na pewno zmiany równie rewolucyjne, jednak niektóre z nich są w praktyce bardzo istotne jako element szerszych zmian systemowych.
Wśród ważnych zmian, które wpisują się w trend regulacji obejmujących także podatek od towarów i usług, można wymienić choćby nowe wymogi związane z dokonywaniem przez przedsiębiorców płatności zobowiązań przez rachunek bankowy na rachunek wierzyciela z tzw. białej listy.
Zwrócić należy także szczególną uwagę na powracającą do ustawy po kilku latach w nowej odsłonie ulgę na złe długi. Jest to element bardzo istotnych zmian wprowadzonych od 2020 r. w regulacjach dotyczących płatności w transakcjach handlowych w celu ograniczenia zatorów płatniczych. Przepisy te są korzystne dla wierzycieli, bo dają im prawo do skorygowania przychodów należnych w przypadku opóźnień w płatnościach, a jednocześnie motywują dłużników do dokonywania płatności pod rygorem utraty prawa do rozpoznania kosztów podatkowych. Przepisy te dotyczą transakcji pomiędzy podmiotami niepowiązanymi. Warto zwrócić uwagę na te rozwiązania, ponieważ mechanizm stosowania nowych przepisów może być w niektórych przypadkach źródłem wątpliwości.
ZOBACZ TEŻ: Ryczałt ewidencjonowany
Warto także zwrócić uwagę na zmiany dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych, które znajdują się w innych ustawach. Z tego powodu postanowiliśmy omówić je w osobnym artykule będącym uzupełnieniem do komentarza zamieszczonego w tabeli. Do istotnych należy zaliczyć np. rozwiązania przewidziane w ustawie z 16 października 2019 r. o rozstrzyganiu sporów dotyczących podwójnego opodatkowania oraz zawieraniu uprzednich porozumień cenowych (Dz.U. poz. 2200).
Wiele emocji w 2019 r. wzbudziła niewątpliwie kwestia nowelizacji przepisów dotyczących poboru podatku u źródła. Obecnie ich wejście w życie zostało odroczone po raz trzeci i mają one zacząć w pełni obowiązywać od 1 lipca 2020 r. Nadchodzące pół roku będzie zatem kluczowe w celu ostatecznego przygotowania się do wymogów tych regulacji, dlatego przypominamy też ich istotę.
Ponadto wiele zmian wprowadzonych do ustawy o CIT w ciągu ostatnich dwóch lat wynikało z wdrożenia do polskiego prawa dyrektywy Rady (UE) 2016/1164 z 12 lipca 2016 r. ustanawiającej przepisy mające na celu przeciwdziałanie praktykom unikania opodatkowania (Dz.Urz. UE z 2016 r. L 193, s. 1; dyrektywa ATAD I). Obecnie Polska zobowiązana jest do wdrożenia rozwiązań przewidzianych w dyrektywie Rady (UE) 2017/952 z 29 maja 2017 r. w zakresie rozbieżności w kwalifikacji struktur hybrydowych dotyczących państw trzecich (Dz.Urz. UE z 2017 r. L 144, s. 1; dyrektywa ATAD II). Rozwiązania wynikające z tych dyrektyw, zarówno te wprowadzone, jak i oczekujące na wdrożenie, również przypominamy i przybliżamy w osobnym tekście.
W opracowanie komentarzy zaangażowani byli także eksperci z działu doradztwa podatkowego KPMG w Polsce:
Jarosław Nożewski, Maciej Zaręba, Konrad Kleszczewski, Grzegorz Wójcik, Iwona Krzemińska, Marcin Michna, Joanna Marciniak, Mateusz Rychlik, Radosław Pływacz, Katarzyna Zadroga, Karolina Jaskulska, Jacek Kendysz, Rafał Fudali, Mateusz Nurzyński, Bartłomiej Soboszek, Maciej Sawczuk, Paweł Szala, Michał Kocemba
Przegląd wszystkich zmian przeczytasz tu >>>>