Spytała o to gminna spółka, która osiąga przychody z wynajmu lokali użytkowych oraz budynków użytkowych.
Chciała się upewnić, że lokale nie podlegają podatkowi od przychodów z budynków, o którym mowa w art. 24b ust. 1 ustawy o CIT. Argumentowała, że danina dotyczy tylko obiektów budowlanych, które można zakwalifikować jako budynki.
Tłumaczyła, że wskazuje na to wykładnia gramatyczna oraz systemowa, na podstawie której wyróżnić można, jako odrębne kategorie prawne, takie obiekty jak budynki oraz lokale. Są one ujęte pod innymi pozycjami w Klasyfikacji Środków Trwałych, a ponadto lokal nie spełnia definicji budynku według prawa budowlanego (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1186 ze zm.). Z przepisów tych wynika, że budynek to „obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach” – argumentowała spółka.
Dyrektor KIS zgodził się z jej stanowiskiem i odstąpił od uzasadnienia.
Interpretacja indywidualna dyrektora KIS z 25 listopada 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.342.2019.2.IZ