Ustawodawca wprowadził do ordynacji podatkowej nowe definicje dotyczące raportowania schematów podatkowych (MDR). Sprawdź, co się zmieniło.
Czym jest schemat podatkowy?
Schematem podatkowym jest uzgodnienie, które spełnia kryterium głównej korzyści oraz posiada ogólną cechę rozpoznawczą lub posiada szczególną cechę rozpoznawczą lub posiada inną szczególną cechę rozpoznawczą.
Aby lepiej zrozumieć siatkę pojęciową regulacji MDR warto rozpocząć od przybliżenia pojęcia „uzgodnienie”.
Uzgodnienie
Uzgodnieniem jest czynność lub zespół powiązanych ze sobą czynności:
■ których co najmniej jedna strona jest podatnikiem
■które mają lub mogą mieć wpływ na powstanie lub niepowstanie obowiązku podatkowego.
Czynnością w rozumieniu przepisów MDR od strony formy może być więc praktycznie każdego rodzaju aktywność. np. napisanie opinii, sporządzenie e-maila, rozmowa telefoniczna, informacji na spotkaniu, rezygnacja ze zwolnienia w podatku VAT przy sprzedaży nieruchomości, przygotowanie raportu, biznesplanu itp.
Schemat podatkowy
W rozumieniu ordynacji podatkowej schematem podatkowym jest uzgodnienie, które:
■ spełnia kryterium głównej korzyści oraz posiada ogólną cechę rozpoznawczą
■ posiada szczególną cechę rozpoznawczą
■ posiada inną szczególną cechę rozpoznawczą.
Schemat podatkowy musi spełnić kryterium głównej korzyści. Korzyścią podatkową w rozumieniu MDR jest:
1) niepowstanie zobowiązania podatkowego, odsunięcie w czasie powstania zobowiązania podatkowego lub obniżenie jego wysokości
2) powstanie lub zawyżenie straty podatkowej
3) powstanie nadpłaty lub prawa do zwrotu podatku albo zawyżenie kwoty nadpłaty lub zwrotu podatku
4) brak obowiązku pobrania podatku przez płatnika
5) podwyższenie kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy
6) niepowstanie obowiązku lub odsunięcie w czasie powstania obowiązku sporządzania i przekazywania informacji podatkowych, w tym informacji o schematach podatkowych.
Szczególna cecha rozpoznawcza
Kolejnym krokiem w ustaleniu, czy mamy do czynienia ze schematem podatkowym, jest zadanie sobie pytania, czy występują szczególne cechy rozpoznawcze.
Przez szczególną cechę rozpoznawczą rozumie się właściwość uzgodnienia polegającą na tym, że spełniony jest co najmniej jeden z podanych warunków:
- do kosztów uzyskania przychodów obejmuje transgraniczne płatności między podmiotami powiązanymi
- dokonywane są odpisy amortyzacyjne w więcej niż jednym państwie
- unikanie podwójnego opodatkowania w więcej niż jednym państwie
- przeniesienia praw do trudnych do wyceny wartości niematerialnych.
- Bankowcy sami wyjaśnili przepisy o MDR
Rodzaje schematów
Jeśli po analizie innych szczególnych cech rozpoznawczych jednostka dojdzie do wniosku, że ma do czynienia ze schematem, kolejnym krokiem jest ustalenie jego konkretnego rodzaju.
Ustawodawca wyróżnił dwa szczególne rodzaje schematu podatkowego:
1) transgraniczny schemat podatkowy
UWAGA Schemat podatkowy transgraniczny, który posiada szczególną cechę rozpoznawczą, nie musi spełniać kryterium głównej korzyści
2) schemat podatkowy standaryzowany
UWAGA Schemat podatkowy standaryzowany musi spełniać jednocześnie definicję schematu podatkowego
WIĘCEJ NA TEN TEMAT PRZECZYTAJ W PUBLIKACJI "SCHEMATY PODATKOWE"