Firma, która zleca zarządzanie zakupami surowców i opakowań spółce powiązanej, nie odliczy całości kosztów z tego tytułu – orzekł WSA w Warszawie.
Chodziło o ograniczenie kosztów uzyskania przychodu z tytułu wydatków na nabycie usług niematerialnych. Z wprowadzonego w 2018 r. do ustawy o CIT art. 15e ust. 1 wynika, że ograniczenie to dotyczy podatników, którzy kupują takie usługi od podmiotów powiązanych. Mowa tu m.in. o usługach doradczych, badania rynku, reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze.
Jednocześnie w przepisach znalazło się zastrzeżenie, że ograniczenie to nie obowiązuje, jeżeli wydatki te są bezpośrednio związane z wytworzeniem lub nabyciem towaru albo świadczeniem usługi (art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT).
Spór z fiskusem toczyła firma z branży spożywczej wchodząca w skład międzynarodowej grupy kapitałowej. We wniosku o interpretację poinformowała, że zakupami zarządza jedna spółka z grupy. Działa ona jako agent zakupowy, negocjując warunki dostaw: opakowań (szkło, metal, karton), surowców (płatki i zboża, soja, kakao i czekolada, kawa, orzechy i nasiona) i usług (agencji marketingowych, reklamowych, ośrodków badań rynku, drukarni, frachtu lotniczego i morskiego).
Wątpliwości dotyczyły tego, czy wydatki na tę usługę, którą najogólniej można by nazwać usługą zarządzania zakupami, można odliczyć od przychodu w całości, a więc bez wskazanego w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT ograniczenia.

Spór o związek

Firma zgadzała się co do tego, że kupowana przez nią usługa jest usługą zarządzania, o której mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT. Przekonywała jednak, że limit kosztów nie znajdzie zastosowania ze względu na wyjątek przewidziany w art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT. Dotyczy on kosztów, które są bezpośrednio związane z wytworzeniem danego produktu czy wyświadczeniem usługi.
Spółka uważała, że wydatki na usługę zarządzania zakupami mają bezpośredni związek z wytworzeniem sprzedawanych przez nią towarów.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uważał jednak, że limit będzie miał zastosowanie. Stwierdził, że wyłączenie, o którym mowa w art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT, powinno być rozumiane przez pryzmat wyjaśnień z 23 kwietnia 2018 r. umieszczonych na stronie internetowej Ministerstwa Finansów. Wyjaśnił, że trzeba się doszukiwać związku takiego wydatku z konkretnym produktem bądź usługą. Słowem, wydatek ten musi przekładać się bezpośrednio na cenę.
Jako przykład kosztów bezpośrednio związanych ze świadczeniem przez podatnika usługi dyrektor KIS wskazał nabywane od spółek powiązanych usługi projektowe, które są wykorzystywane przy produkcji meblarskiej czy koszty usług reasekuracji, które są związane ze świadczeniem usług ubezpieczenia.

Tylko pośredni

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przyznał fiskusowi rację, że w tej sprawie nie znajdzie zastosowania wyłączenie z limitowania kosztów.
– Podmiot powiązany podejmuje wiele działań zarządzających, ale w efekcie jego usługi nie są związane bezpośrednio z nabyciem konkretnego towaru – uzasadnił wyrok sędzia Jacek Kaut. Stwierdził, że usługi te mają jedynie pośredni charakter.
Powołał się też na wyrok WSA w Gliwicach z 10 kwietnia 2019 r. (sygn. akt I SA/Gl 24/19). Z wyroku tego wynikało, że sposób organizacji zakupów i koszty związane z wyłonieniem dostawcy oferującego najkorzystniejszą cenę nie spełniają warunku bezpośredniości.
Oba wyroki są na razie nieprawomocne.

orzecznictwo

Wyrok WSA w Warszawie z 18 lipca 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 2655/18.