Przed 2018 r. można było amortyzować prawo ochronne do niezarejestrowanego znaku towarowego. Nowelizacja zawęziła tę możliwość – potwierdził NSA.
Chodziło o spółkę komandytowo-akcyjną (SKA), do której osoba fizyczna miała wnieść aportem prawo do znaku towarowego. Zakładała, że znak nie będzie jeszcze zarejestrowany, a być może nawet nie zostanie zgłoszony do Urzędu Patentowego ani Urzędu Harmonizacji Rynku Wewnętrznego. Mimo to jego warstwa graficzna byłaby przedmiotem prawa autorskiego. Po otrzymaniu aportu SKA dokończyłaby proces rejestracji.
Spór dotyczył tego, czy spółka będzie mogła amortyzować to prawo.
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał, że to niemożliwe. Stwierdził, że spółka nabędzie w drodze aportu jedynie prawo ze zgłoszenia znaku towarowego do Urzędu Patentowego lub Urzędu Harmonizacji Rynku Wewnętrznego. Dopiero potem uzyska – mocą decyzji Urzędu Patentowego lub Urzędu Harmonizacji Rynku Wewnętrznego – prawo ochronne na znak towarowy. A to oznacza, że spółka tego prawa nie nabędzie w rozumieniu art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT. Tymczasem amortyzacji podlegają jedynie prawa nabyte, a nie wytworzone we własnym zakresie.
Z tego powodu dyrektor izby uznał, że nie można ująć w ewidencji i amortyzować prawa ze zgłoszenia znaku towarowego do Urzędu Patentowego lub Urzędu Harmonizacji Rynku Wewnętrznego. Nie jest ono bowiem wartością niematerialną i prawną w rozumieniu art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT.
Innego zdania były sądy. Nie zgodziły się z fiskusem, że w tej sytuacji nie dojdzie do nabycia przez spółkę prawa ochronnego podlegającego amortyzacji. WSA w Warszawie orzekł, ze spółka może nabyć prawo ochronne do znaku towarowego w momencie otrzymania decyzji urzędu. To że chwilą aportu spółce nie będzie jeszcze udzielone prawo ochronne na znak towarowy, nie oznacza, że nie może ona nabyć tego prawa w wyniku wydania decyzji o jego zarejestrowaniu w Urzędzie Patentowym – wyjaśnił WSA.
Uzasadniając wyrok NSA, sędzia Alicja Polańska zwróciła uwagę na nowelizację, która weszła w życie od 1 stycznia 2018 r. Od tego dnia w art. 16b ust. 1 ustawy o CIT doprecyzowano, że znak może być amortyzowany, jeśli został „nabyty od innego podmiotu”. – Nowelizacja zawęziła więc stosowanie art. 16b ust. 1 ustawy o CIT – wyjaśniła sędzia Polańska. Dodała, że była to zmiana prawotwórcza. – Była to reakcja na jednolitą linię orzeczniczą sądów, z którą ustawodawca się nie zgadzał – powiedziała sędzia.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 27 czerwca 2019 r., sygn. akt II FSK 2178/17.
