Przewodnik osoby niewidomej musi zapłacić podatek dochodowy od kwoty, którą osoba ta odliczy w zeznaniu rocznym w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Dotyczy to również małżonków osób niewidomych, będących ich przewodnikami – wyjaśnił Paweł Cybulski, wiceszef Krajowej Administracji Skarbowej w odpowiedzi na zapytanie poselskie.
Posłanka, która zadała pytanie, opisała historię niewidomej kobiety, która odliczyła w zeznaniu rocznym kwotę 2280 zł wydaną na pomoc przewodnika (zgodnie z art. 26 ust. 7a pkt 7 ustawy o PIT). Przepisy nie nakazują w takiej sytuacji mieć dokumentów stwierdzających wysokość wydatku. Na żądanie fiskusa trzeba jednak m.in. wskazać z imienia i nazwiska, kto był przewodnikiem (art. 26 ust. 7a pkt 7c).
Pies niewidomego musi być certyfikowany, żeby odliczyć wydatki na jego utrzymanie
Pies niewidomego musi być certyfikowany, żeby odliczyć wydatki na jego utrzymanie

Zobacz również
Kobieta wskazała męża. Urząd skarbowy nakazał mu w związku z tym korektę rozliczeń i wykazanie pieniędzy od żony jako opodatkowanego dochodu. Posłanka spytała wiceszefa KAS, czy urząd miał do tego prawo.
W odpowiedzi wiceminister Cybulski potwierdził, że postępowanie urzędników było prawidłowe. Zwrócił uwagę m.in. na dotychczasowe orzecznictwo, w tym prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 2 marca 2010 r. (sygn. akt I SA/Wr 10/10) oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 sierpnia 2011r. (sygn. akt II FSK 444/10).
Ulga rehabiliatycyjna: Niewidomy nie potrzebuje dowodów

Zobacz również
Wiceminister wyjaśnił, że urzędnicy mają ustawowy obowiązek sprawdzania, czy podatnik mógł korzystać z ulgi. Powinni przy tym uwzględniać wszelkie konsekwencje podatkowe powiązane z preferencją. ©℗
Odpowiedź z 8 listopada 2018 r. wiceszefa KAS Pawła Cybulskiego na zapytanie poselskie nr 8024