Wspólne korzyści z wdrożenia wynalazku nie mają nic wspólnego z wynagrodzeniem za usługę – uznał WSA w Opolu.
Wspólne korzyści z wdrożenia wynalazku nie mają nic wspólnego z wynagrodzeniem za usługę – uznał WSA w Opolu.
Chodziło o instytut badawczy zajmujący się wdrażaniem wyników prac badawczo-rozwojowych, pro wadzonych we współpracy z przedsiębiorcami. Instytut i firma X są współwłaścicielami po połowie prawa do patentu (są współuprawnionymi do patentu). Na jego podstawie zamierzali wdrażać wynalazek. Produkcję miała prowadzić firma X. Następnie wypłacałaby ona instytutowi należności za udział w zyskach ze sprzedaży towarów wytworzonych dzięki wspólnemu wynalazkowi.
Instytut był przekonany, że wypłata tych należności nie będzie objęta VAT, bo nie dojdzie do świadczenia usług ani dostawy towarów.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził jednak, że instytut będzie dostawał wynagrodzenie w zamian za możliwość korzystania przez firmę X (przy produkcji towarów) ze wspólnej technologii. Będzie to więc wynagrodzenie za usługę świadczoną na rzecz tej firmy.
Interpretację tę uchylił WSA w Opolu. Zgodził się z instytutem, że otrzymywany przez niego przychód nie będzie wynagrodzeniem za usługę. Prawo do korzystania z patentu mają bowiem zarówno firma X, jak i instytut, a więc podmioty współuprawnione. Dzielą się one również dochodem ze sprzedaży towarów wyprodukowanych dzięki wynalazkowi.
Instytut uzyskuje więc przysługującą mu należność z podziału wpływów ze sprzedaży, a nie ze świadczenia jakiejkolwiek usługi – orzekł sąd. Wskazał, że jest to samodzielne uprawnienie instytutu, wynikające wprost z art. 72 ust. 2 prawa własności przemysłowej (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 776).
Wyrok jest nieprawomocny.
orzecznictwo
Wyrok WSA w Opolu z 4 października 2018 r., sygn. akt I SA/Op 255/18.www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia
