Jeżeli podatnik, wbrew postanowieniom umowy, ponosi określone wydatki, które wiążą się z osiąganiem przez niego przychodów, to można je zaliczyć do kosztów.

ORZECZENIE
Organy określiły spółce wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu CIT za 2004 rok. W uzasadnieniu wskazały, że skarżąca nieprawidłowo zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów m.in. wydatki na eksploatację pojazdu ciężarowego. W 2004 roku spółka zawarła umowę z zakładem usługowo-handlowym na dzierżawę samochodu, w której postanowiono, że koszty związane z eksploatacją i remontami bieżącymi pojazdu będzie pokrywał dzierżawca. Mimo to spółka zaliczyła wskazane wydatki do kosztów uzyskania przychodów. Organ nie zakwestionował faktu, że pojazd był w okresie dzierżawy używany nie tylko przez dzierżawcę, ale również przez spółkę. Wskazał jednak, że istotne w tej kwestii są postanowienia umowy.
Z tym stanowiskiem spółka się nie zgodziła i wniosła skargę, w której zarzuciła naruszenie art. 15 ust. 1 i 4 ustawy o CIT. WSA w Bydgoszczy uchylił zaskarżoną decyzję i podkreślił, że najważniejsze jest określenie, czy omawiane wydatki były faktycznie związane z osiąganiem przychodów przez spółkę. Należy przede wszystkim ustalić, jaki był stan faktyczny i trzeba mieć na uwadze to, jak postanowienia umowy rozumiały strony. Umowę bowiem trzeba badać w sposób uwzględniający zgodne rozumienie danego przepisu przez obie strony. Mimo wyraźnego zapisu w umowie, organy podatkowe muszą badać, czy zachodzą przesłanki z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.
Sygn. akt I SA/Bd 631/07
WIESŁAWA KOZŁOWSKA
Zespół Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte