Ryczałt, podatek liniowy czy skala podatkowa? Czas wybrać formę opodatkowania

Podatek liniowy, progresywny, ryczałt a może karta podatkowa? 20 stycznia mija termin wyboru formy opodatkowania. Opłacalność każdej z form odprowadzania podatku zależy od osiąganych dochodów i charakteru działalności gospodarczej.

Bezpieczna opcja - skala podatkowa

W 2018 wybór skali podatkowej uzasadniają kolejne okoliczności. Od stycznia nadchodzącego roku kwota wolna od podatku wzrośnie bowiem z poziomu 6600 zł. do 8000 zł. Oznacza to, że osoby prowadzące działalność gospodarczą w PIT za 2018 opodatkują dochody powyżej 8000 złotych. Przedsiębiorcy decydujący się na skalę podatkową, odprowadzą 18 proc. podatku od kwoty nie wyższej niż 85 528 zł stanowiącej roczny dochód podatnika. Od wyższych przychodów trzeba będzie odprowadzić podatek według 32 proc. skali. Stawka opodatkowania rośnie więc wraz ze wzrostem dochodu podatnika. Gdy osiągnięty dochód przekracza dany próg podatkowy, następuje zmiana stawki podatkowej. Niewątpliwą zaletą tej formy opodatkowania jest możliwość skorzystania z preferencji podatkowych. Przedsiębiorca może bowiem skorzystać z możliwości rozliczenia z małżonkiem czy wykorzystać ulgę na dzieci. Musi jednak pamiętać, że gdy jego dochód przekroczy 85 528 zł, automatycznie będzie musiał rozliczać się według 32 proc. stawki.

Podatek liniowy ratunkiem dla najbogatszych

Choć podwyższenie kwoty wolnej od podatku może skłaniać podatników ku skali podatkowej, to niezmiennie najlepiej zarabiających przedsiębiorców ratuje podatek liniowy. Jego największą zaletą jest stała stawka odprowadzanej daniny (tj. 19 proc.), która nie wzrasta wraz z dochodem przedsiębiorcy. Oznacza to, że wszyscy podatnicy opodatkowaniu podatkiem liniowym odprowadzają taką samą część swoich dochodów w formie podatku. Jest to dobre rozwiązanie szczególnie dla podatników o największych dochodach. Poprzez wybór podatku liniowego eliminują oni bowiem ryzyko zakwalifikowania się do podatników rozliczających się według najwyższej stawki podatkowej, co typowe jest dla progresywnego opodatkowania. Jest jednak druga strona medalu. Liniowcy nie mogą skorzystać z preferencji podatkowych, które przysługują podatnikom rozliczających się według skali podatkowej.

Ryczałt: Niskie stawki nie dla każdego

Podatnik prowadzący jednoosobową działalność lub spółkę może skorzystać z jednej z prostszych form opodatkowania. Ryczałt od przychodów ewidencjonowany to opcja przeznaczona dla przedsiębiorców, których roczne przychody uzyskane w wyniku samodzielnie prowadzonej działalności nie przekraczają 250 tys. euro lub dla spółek, w przypadku których suma przychodów wspólników nie przekroczyła kwoty 250 000 euro. Ryczałtowcem może zostać także podatnik rozpoczynający działalność bez względu na wielkość przychodów. Warunkiem jest jednak równoczesne niekorzystanie z karty podatkowej. Ryczałtowcy zobligowani są do odprowadzenia stałej stawki podatku, której wysokość zależna jest od rodzaju wykonywanej działalności. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi odpowiednio 20 proc., 17 proc., 8,5 proc., 5,5 proc., 3 proc. i 2 proc. Nie każdy przedsiębiorca może jednak skorzystać z ryczałtu. Zgodnie z art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów, ryczałtowcem nie może być podatnik, który wcześniej zdecydował się opodatkować swoje zarobki w formie karty podatkowej. Z ryczałtu nie skorzystają też właściciele aptek lub prowadzący działalność w zakresie udzielania pożyczek pod zastaw.

Karta podatkowa: Jedna stawka bez względu na zarobki

Do 20 stycznia podatnicy mogą zdecydować także o opodatkowaniu dochodów w formie karty podatkowej. W przeciwieństwie do innych form opodatkowania, ta polega na przekazywaniu skarbówce stałej kwoty podatku, określonej według kryteriów tj. rodzaj wykonywanego zawodu, liczba pracowników i liczba mieszkańców miejscowości wykonywania działalności. Co więcej, w przypadku opodatkowania kartą podatkową, przedsiębiorca nie ma obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych czy składania zeznań podatkowych. Ważna jest wyłącznie ewidencja zatrudnienia. Karta podatkowa dotyczy jednak wąskiej grupy zawodów. Chodzi m.in. o kosmetyczki, fryzjerów, stolarzy czy lakierników, którzy zatrudniają maksymalnie 5 pomocnik. Choć odgórnie ustalone stawki podatku skłaniają do wyboru karty podatkowej, należy pamiętać, że opcja ta wiąże się z utratą preferencji podatkowych.

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r.o podatku dochodowym od osób fizycznych