Subskrybuj nas na Youtube
O tym, czy nieściągalna wierzytelność zostanie zaliczona do podatkowych kosztów, nie decyduje cena, której żąda adwokat lub radca prawny, tylko ich urzędowe stawki, ustalone przez ministra sprawiedliwości – przypomniał NSA.
Wierzytelności odpisane jako nieściągalne nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Wyjątek dotyczy tych, które zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została udokumentowana. Jednym ze sposób udokumentowania jest protokół nieściągalności, stwierdzający, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od jej kwoty (art. 16 ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT i art. 23 ust. 2 pkt 3 ustawy o PIT).
Spór z fiskusem toczył bank, który chciał ująć w kosztach niespłacone kredyty. Ich dochodzeniem miały zająć się zewnętrzne kancelarie. Bank sądził, że wolno mu będzie uwzględnić wszystkie związane z tym wydatki wynikające z cennika kancelarii.
Nie zgodził się z tym dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie. Stwierdził, że bank może wziąć pod uwagę tylko wydatki do wysokości stawek minimalnych wynikających z rozporządzenia ministra sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. 2015 poz. 1800).
Bank oponował. Uważał, że wolno mu uwzględnić faktycznie koszty zastępstwa procesowego.
WSA w Warszawie i Naczelny Sąd Administracyjny zgodziły się jednak z fiskusem. Orzekły, że przy kalkulacji nie można uwzględniać rynkowego wynagrodzenia kancelarii prawnej, bo to prowadziłoby do nierównego traktowania podatników. O zaliczeniu nieściągalnych wierzytelności do kosztów decydowałaby bowiem cena usług kancelarii. Kto korzystałby z droższej pomocy prawnej, mógłby odliczyć więcej.
To nie pierwszy taki wyrok. Podobnie orzekły m.in. WSA w Warszawie w prawomocnym wyroku z 17 stycznia 2017 r. (sygn. akt III SA/Wa 3414/15) oraz NSA w wyroku z 2014 r. (sygn. akt II FSK 239/12).
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 14 września 2017 r., sygn. akt II FSK 2034/15. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia
