Subskrybuj nas na Youtube
Zmniejszenie udziału kapitałowego w spółce osobowej nie powoduje powstania przychodu – orzekł WSA w Warszawie.
Sprawa dotyczyła wspólnika, który zamierzał zmniejszyć swój udział w spółce komandytowej. Stał się jej udziałowcem wskutek wniesienia wkładu (przedsiębiorstwa spółki jawnej) do spółki z o.o., która następnie została przekształcona w spółkę komandytową.
Spór toczył się o to, czy zmniejszenie udziału kapitałowego w spółce komandytowej i związana z tym wypłata gotówki spowoduje powstanie przychodu.
Podatnik uważał, że tak się nie stanie, bo – jak przekonywał – zarówno wniesienie wkładu do spółki osobowej, jak i jego wycofanie są zdarzeniami neutralnymi podatkowo. Powoływał się na przepis z ustawy o PIT, który zwalnia z podatku przychody z otrzymania składników majątku wskutek likwidacji spółki bądź wystąpienia z niej, jeżeli majątek ten był wcześniej przedmiotem wkładu do tejże spółki (art. 21 ust. 1 pkt 50b ustawy o PIT).
– Co prawda przepis ten nie obejmuje zmniejszenia udziału kapitałowego, ale nie ma żadnej innej regulacji, z której wynikałoby, że w takiej sytuacji powstaje przychód – twierdził podatnik.
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uważał jednak, że skoro przepisy regulują wyłącznie kwestie likwidacji spółki oraz wystąpienia z niej wspólnika, to nie można ich stosować do zmniejszenia udziału kapitałowego. Stwierdził zatem, że przychód uzyskany w związku z obniżeniem wkładów w spółce komandytowej będzie opodatkowany na zasadach ogólnych, jako przychód z praw majątkowych.
Będzie on równy wartości obniżenia udziału, a podatnik będzie mógł go obniżyć o koszt nabycia przedmiotu wkładu – wyjaśnił dyrektor izby. Zastrzegł przy tym, że ustalając koszt, podatnik będzie musiał sięgnąć do momentu obejmowania udziałów w spółce kapitałowej (koszt historyczny). W praktyce mogłoby się więc okazać, że przychód i koszty się zerują.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł na korzyść podatnika. Sędzia Sylwester Golec stwierdził, że co prawda w ustawie o PIT nie ma przepisu, który potwierdzałby rację podatnika, ale stosowna regulacja znajduje się w ustawie o CIT (art. 12 ust. 4 pkt 3a) i trzeba z niej korzystać na zasadzie analogii.
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Warszawie z 17 sierpnia 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 1857/16. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia
