Subskrybuj nas na Youtube
Wydatki na własną aplikację prawniczą nie są kosztem uzyskania przychodów po otwarciu kancelarii – stwierdził NSA. Podtrzymał tym samym dotychczasową, jednolitą linię orzeczniczą w tej kwestii.
Podczas rozprawy przed NSA podatnik (radca prawny) nie krył, że zna orzecznictwo, ale – jak powiedział – nie zgadza się z nim i chciałby przekonać sąd, że to błędna wykładnia. Sąd kasacyjny nie odstąpił jednak od ugruntowanej wykładni. Nie znalazł argumentów, które pozwoliłyby mu to zrobić – uzasadniał wyrok sędzia Andrzej Jagiełło.
NSA nie miał wątpliwości, że warunkiem koniecznym do uzyskania tytułu radcy prawnego jest odbycie aplikacji. – Jednakże obligatoryjne wydatki związane z jej odbywaniem nie powstały w ścisłym związku z ewentualnym, niepewnym przychodem z przyszłej działalności gospodarczej – powiedział sędzia Jagiełło.
Podatnik zamierzał odliczyć następujące opłaty: za egzamin wstępny, wpisową, roczne oraz za egzamin końcowy. Argumentował, że były to wydatki racjonalne i uzasadnione gospodarczo, bo odbycie aplikacji radcowskiej jest ustawowym warunkiem uzyskania uprawnień zawodowych i uruchomienia własnej kancelarii. – Nie tylko może przyczynić się do osiągnięcia przychodów z planowanej działalności, ale jest wręcz nieuniknione – przekonywał. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził jednak, że aby wydatki były kosztem uzyskania przychodów z działalności gospodarczej, muszą być związane z tą działalnością.
Tymczasem podatnik ponosił wydatki w czasie, kiedy nie prowadził jeszcze działalności gospodarczej. Nie były więc one związane ze źródłem przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza – stwierdził organ.
Stanowisko to podzieliły sądy obu instancji. Zarówno WSA w Warszawie, jak i NSA orzekły, że wydatki na aplikację miały charakter osobisty i służyły zdobyciu wiedzy oraz kwalifikacji zawodowych.
– Ponosząc je na kolejnych etapach, podatnik – jak każda osoba, która chce zdobyć uprawnienia radcy prawnego – nie ma pewności, czy zda egzamin wstępny, następnie, czy ukończy aplikację, a w końcu, czy pomyślnie zda egzamin radcowski. Należy zatem uznać, że skutek jest niepewny, a związek przyczynowy jest na tyle odległy i warunkowy, iż nie można uznać, że zostanie spełniony warunek z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT – powiedział sędzia Jagiełło.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 2 sierpnia 2017 r., sygn. akt II FSK 1958/15. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia