Budowa strefy dla dzieci, mimo że w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR), nie ma związku z czynnościami opodatkowanymi – uznał NSA.
Sprawa dotyczyła spółki, która wybudowała terminal LNG w Świnoujściu. W ramach strategii odpowiedzialnego biznesu (z ang. CSR – Corporate Social Responsibility) stworzyła strefę rekreacji dla dzieci, która następnie miała zostać nieodpłatnie przekazana na rzecz miasta.
Spółka chciała w ten sposób podtrzymywać dobre relacje z mieszkańcami, a przy okazji także budować pozytywny wizerunek swój i realizowanej inwestycji oraz rozpowszechniać własną nazwę i logotyp.
Spór z fiskusem dotyczył dwóch kwestii: czy spółka może odliczyć VAT od wydatków poniesionych na budowę strefy dla dzieci oraz czy musi zapłacić podatek od nieodpłatnego jej przekazania.
Spółka uważała, że przysługuje jej prawo do odliczenia VAT, bo wydatki mają związek z prowadzoną przez nią działalnością, sprzyjają kreowaniu jej pozytywnego wizerunku na rynku, mają wpływ na współpracę z samorządem oraz kontrahentami, a co za tym idzie także na przyszłe obroty.
Jednocześnie spółka była zdania, że nieodpłatne przekazanie miastu nakładów poniesionych na wybudowanie strefy nie będzie objęte VAT. Argumentowała, że jest to nieodpłatne świadczenie usług w celach związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Uważała, że opodatkowane będzie tylko nieodpłatne przekazanie miastu dodatkowego wyposażenia (np. nagłośnienia).
Przeciwnego zdania był dyrektor IS w Bydgoszczy. Stwierdził, że spółka nie może odliczyć VAT od wydatków na budowę strefy dla dzieci, bo nie przekładają się one na jej obroty, zyski, wizerunek ani odbiór przez kontrahentów. Musi za to zapłacić VAT od przekazania miastu poniesionych nakładów, bo inwestycja ta nie jest związana z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą. Odmiennie niż spółka dyrektor izby uznał, że nie musi ona odprowadzać podatku od przekazania dodatkowego wyposażenia, bo w tym wypadku nie przysługiwało jej prawo od odliczenia VAT.
Ze stanowiskiem organu zgodził się WSA w Szczecinie. Wskazał, że kontrakty na dostawę gazu będą zawierać ze spółką wyspecjalizowane podmioty, a nie mieszkańcy. Spółka nie może więc odliczyć VAT przy budowie strefy dla dzieci, bo poniesione w tym celu nakłady nie mają związku z działalnością gospodarczą firmy i nie wpłyną na osiągane przez nią przychody. Spółka musi za to zapłacić podatek od przekazania nakładów miastu, ponieważ należy to traktować jako świadczenie usługi – orzekł WSA.
Tak samo uznał NSA. Sędzia Marzena Łozowska wyjaśniła, że poniesione wydatki nie mają wpływu na generowanie obrotów. – Budowa strefy dla dzieci nie będzie miała związku ze zwiększeniem sprzedaży opodatkowanej. Nie ma też znaczenia, że na placu zabaw będzie logo spółki, ponieważ nabywcą jej usług są wyspecjalizowane podmioty, a nie lokalna społeczność – tłumaczyła sędzia.
Rozstrzygnięcie korzystne, lecz nieprawomocne
O możliwości odliczania wydatków ponoszonych w ramach CSR orzekł natomiast WSA w Warszawie 8 grudnia 2016 r. (sygn. akt III SA/Wa 2881/15). Chodziło wtedy o spółkę, która sprzedawała rolnikom paszę dla zwierząt. Klientów szukała głównie na wsi i w małych miastach. Chcąc zachęcić ich do swoich produktów, organizowała – przy współpracy władz lokalnych – wiele prospołecznych programów i inicjatyw. Remontowała szkoły, domy dziecka, sale gimnastyczne, szpitale. Przy okazji eksponowała też tablice ze swoim logo. Informowała na nich o swoim zaangażowaniu finansowym w renowacje.
Warszawski sąd nie miał wątpliwości, że prospołeczne inwestycje mogą nakłonić potencjalnych klientów do sięgnięcia po jej towary. Uznał więc, że związek pomiędzy wydatkami na realizację strategii CSR a przyszłą sprzedażą jest pośredni, co pozwala spółce odliczyć VAT z tytułu m.in. usług budowlanych, posiłków dla pracowników i sprzętów dostarczonych do szkół. Wyrok warszawskiego WSA jest jednak nieprawomocny.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 23 marca 2017 r., sygn. akt I FSK 1458/15. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia