Pracodawca nie może odliczyć podatku zapłaconego w cenie obiadów zapewnianych pracownikom podczas normalnego dnia pracy – stwierdził dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.
Dodał, że byłoby inaczej, gdyby posiłki serwowano podczas narad, szkoleń, spotkań służbowych lub w okresie wzmożonej pracy.
Z pytaniem wystąpiła spółka, która prowadzi zmianową działalność produkcyjną i kupuje pracownikom gotowe dania oraz posiłki od zewnętrznego podmiotu. Usługa realizowana jest za pośrednictwem lunchbusa, który podjeżdża według ustalonego harmonogramu, a kierowca wydaje jedzenie uprawnionym pracownikom, skanując ich przepustki.
Spółka chciała odliczyć VAT zapłacony w cenie posiłków. Podkreślała, że wydatek ten ma związek z czynnościami opodatkowanymi, wpływa bowiem na wzrost efektywności pracowników pracujących zmianowo. Jednocześnie była zdania, że nie musi naliczać podatku przy wydawaniu posiłków.
Powoływała się na wydane już interpretacje indywidualne: z 24 czerwca 2014 r. (nr IPPP1/443-572/14-2/MP), z 25 stycznia 2016 r. (nr IPPP1/4512-1156/15-2/KR) i z 11 kwietnia 2016 r. (nr ILPP2/4512-1-60/16-4/MR). Przykładowo w jednej z nich fiskus zwrócił uwagę, że artykuły spożywcze i posiłki mają na celu zwiększenie wydajności/efektywności pracowników i zwiększenie przychodu spółki. Natomiast ich zużycie jest związane z prowadzoną działalnością, przez co nie chodzi tu o cele osobiste pracowników.
Dyrektor KIS nie zgodził się jednak ze spółką. Stwierdził, że nie może ona odliczyć VAT płaconego w cenie posiłków, ponieważ wydatek ten nie ma związku z czynnościami opodatkowanymi. Posiłki zaspokajają prywatne potrzeby pracowników. Spółka nie jest też zobligowana do ich zakupu przepisami prawa pracy. Pracownicy muszą świadczyć pracę niezależnie od tego, czy pracodawca zagwarantuje im posiłek w trakcie wykonywania swoich obowiązków. Posiłki są wydawane podczas zwykłego dnia pracy, a nie podczas narad, szkoleń, spotkań służbowych ani w okresie wzmożonej pracy.
Dyrektor KIS wskazał też, że przywołane przez spółkę interpretacje odnoszą się do innych stanów faktycznych. Pierwsza (nr IPPP1/443-572/14-2/MP) dotyczy przekazania zup regeneracyjnych pracownikom zatrudnionym w specyficznych warunkach, np. przy obsłudze chłodni, lodówek lub w trakcie inwentaryzacji (odbywającej się często do późnych godzin nocnych).
W drugiej (nr IPPP1/4512-1156/15-2/KR) organ podatkowy analizował m.in. kwestię opodatkowania świadczenia na rzecz pracowników w postaci posiłków zapewnianych nim w nadgodzinach (catering).
Natomiast trzecia (nr ILPP2/4512-1-60/16-4/MR) dotyczyła wydawania artykułów spożywczych w czasie spotkań z kontrahentami, narad wewnątrzfirmowych, spotkań roboczych czy szkoleń wewnętrznych.
Równie niekorzystne stanowisko, jak to zaprezentowane obecnie przez dyrektora KIS, zajął wcześniej dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z 9 lutego 2016 r. (nr ITPP1/4512-1163/15/DM). Wtedy również chodziło o sytuację, gdy pracownicy korzystają z posiłków w godzinach roboczych. Organ wyjaśnił wówczas, że potrzeby osobiste zatrudnionych to takie, których realizacja nie jest związana ze stosunkiem pracy, a ich zaspokojenie wynika z dobrej woli pracodawcy.
Interpretacja dyrektora KIS z 20 marca 2017 r. nr 1462-IPPP1.4512.83.2017.1.MP
