Subskrybuj nas na Youtube
Przedsiębiorcy, którzy kupią maszynę o wartości na przykład 250 tys. zł, będą mogli w pierwszym roku używania zaliczyć jednorazowo do kosztów wydatek w wysokości 100 tys. zł, a w kolejnych latach amortyzować pozostałą jego część (150 tys. zł).
Przewiduje to projekt nowelizacji ustaw o PIT i CIT, który opisaliśmy wczoraj („Firmy będą miały swoje 500+”, DGP nr 6/2017). Dziś porządkujemy, jakie miałyby obowiązywać zasady jednorazowej amortyzacji w zależności od wartości początkowej środka trwałego. Przypomnijmy, że roczny jednorazowy odpis nie mógłby przekroczyć 100 tys. zł.
Do 3500 zł
Projekt dotyczący nowej ulgi inwestycyjnej niczego nie zmieni w odniesieniu do środków trwałych o wartości początkowej nieprzekraczającej 3500 zł. Już dziś przepisy pozwalają w takiej sytuacji na:
● odstąpienie od amortyzacji i zaliczenie całego wydatku jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu oddania środka trwałego do używania (art. 22d ust. 1 ustawy o PIT)
lub
● jednorazową amortyzację w miesiącu oddania środka trwałego do używania (art. 22f ust. 3 ustawy o PIT).
Efekt w obu przypadkach jest taki sam.
Od 3501 do 9999 zł
Dla środków trwałych w tym przedziale wartości początkowej projekt nie przewiduje żadnych zmian w amortyzacji.
To oznacza, że podatnik, który kupi maszynę np. za 8 tys. zł, będzie ją amortyzować w czasie, dokonując odpisów amortyzacyjnych według metody liniowej lub degresywnej (zgodnie z art. 22h–22m ustawy o PIT).
W odniesieniu do środków trwałych o wartości początkowej od 3501 do 9999 zł nie będzie więc można zastosować jednorazowej amortyzacji na podstawie nowych przepisów. Nie jest natomiast wykluczona jednorazowa amortyzacja na podstawie dotychczasowych przepisów – o czym dalej.
Od 10 tys. zł do 100 tys. zł
W tym zakresie projekt nowelizacji ustaw o PIT i CIT przewiduje istotną zmianę. Podatnik będzie mógł skorzystać z jednorazowej amortyzacji, jeżeli:
● wartość początkowa jednego środka trwałego wyniesie co najmniej 10 tys. zł lub
● łączna wartość kilku środków trwałych wyniesie co najmniej 10 tys. zł, przy czym wartość początkowa każdego z nich przekroczy 3500 zł.
– A zatem z nowej ulgi będzie można skorzystać również wtedy, gdy co prawda wartość początkowa żadnego ze środków trwałych nie będzie wyższa niż 10 tys. zł, ale łączna wartość nowych środków trwałych (o wartości przekraczającej 3500 zł) nabytych, ciągu roku przekroczy tę wartość – mówi Małgorzata Samborska, doradca podatkowy i dyrektor w Grant Thornton.
Od 100 001 zł do 215 tys. zł
Projekt wprowadza też górny limit w wysokości 100 tys. zł, przy czym chodzi o łączną sumę wartości odpisów amortyzacyjnych i wpłat na poczet nabycia środka trwałego, który zostanie dostarczony w kolejnych okresach sprawozdawczych (miesiącu, kwartale, roku).
Jak tłumaczy Małgorzata Samborska, jeżeli podatnik poniesie wydatek inwestycyjny o wartości powyżej 100 tys. zł, to:
● dokona w danym roku podatkowym jednorazowego odpisu do wysokości 100 tys. zł
● pozostałą nadwyżkę (w naszym przykładzie 114 999 zł) będzie amortyzował według zasad ogólnych w następnych latach podatkowych.
Tak samo projektowane przepisy interpretuje Maciej Kacymirow, doradca podatkowy w Greenberg Traurig Grzesiak. – Brzmienie proponowanych przepisów wskazuje, że w przypadku nabycia jednego środka trwałego o wartości początkowej przekraczającej 100 tys. zł, podatnik będzie mógł dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego do tej kwoty, a pozostałą część wartości początkowej środka trwałego amortyzować według zasad ogólnych w kolejnych latach podatkowych – tłumaczy ekspert.
Potwierdza to również Ministerstwo Rozwoju w uzasadnieniu do projektu ustawy.
W takiej sytuacji bardziej opłacalne może być skorzystanie z dotychczasowych przepisów o jednorazowej amortyzacji. Te bowiem zakładają znacznie wyższy roczny limit – 50 tys. euro (co dla 2017 r. stanowi 215 tys. zł) i na razie nie wiadomo, żeby w tym zakresie miało się coś zmienić.
Jednak z takiej możliwości mogą skorzystać tylko:
● mali podatnicy (czyli o przychodach nieprzekraczających 1,2 mln euro rocznie wraz z kwotą należnego VAT, co w 2017 r. wynosi 5 mln 157 tys. zł) i
● rozpoczynający działalność gospodarczą.
W praktyce będą mieli oni jedną z dwóch opcji do wyboru:
● skorzystać ze starych zasad dotyczących jednorazowej amortyzacji – w kwocie 50 tys. euro rocznie (w 2017 r. jest to 215 tys. zł) lub
● skorzystać z nowych zasad, pozwalających na jednorazową amortyzację do kwoty 100 tys. zł łącznej wartości odpisów.
Jeśli przedsiębiorca startujący z biznesem lub mały podatnik zdecyduje się na starą ulgę, będzie musiał spełnić wymogi związane z pomocą de minimis. Jednorazowa amortyzacja dla tych podmiotów jest traktowana bowiem jako ten rodzaj pomocy, co wiąże się m.in. z uzyskaniem zaświadczenia o skorzystaniu z pomocy de minimis, a wcześniej złożeniem wielu dokumentów.
Jeśli przedsiębiorca wybrałby nową ulgę, jednorazowo zaliczy do kosztów mniej (maksymalnie 100 tys. zł odpisu), ale nie będzie musiał spełniać wymogów pomocy de minimis.
Od 215 001 zł
Jeśli wartość początkowa maszyny lub urządzenia przekroczy 215 tys. zł, to podatnik będzie mógł skorzystać z amortyzacji jednorazowej:
● na podstawie nowych przepisów, czyli w wysokości 100 tys. zł lub
● na podstawie dotychczasowych przepisów, czyli w wysokości 215 tys zł, pod warunkiem oczywiście, że może je stosować.
Pozostałą kwotę (ponad 100 tys. zł lub ponad 215 tys. zł) będzie musiał amortyzować w czasie, czyli do kosztów będzie zaliczał odpisy amortyzacyjne na zasadach ogólnych.
Samochody osobowe i ciężarowe
Projektowane zmiany dotyczące jednorazowej amortyzacji nie obejmą samochodów osobowych. Tak jest i dziś. Aut osobowych nie mogą bowiem jednorazowo zaliczyć do kosztów nawet osoby rozpoczynające działalność ani mali podatnicy.
Inaczej jest natomiast z pozostałymi środkami transportu. Obecne przepisy pozwalają startującym z biznesem i małym podatnikom objąć jednorazową amortyzacją np. samochody ciężarowe, oczywiście do limitu 215 tys. zł.
Natomiast projekt zakłada, że nowa ulga inwestycyjna w ogóle nie będzie dotyczyć środków transportu, a jedynie urządzeń i maszyn sklasyfikowanych w grupach 3–6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych.
Wartości niematerialne i prawne
Projektowane zmiany nie będą też dotyczyć wartości niematerialnych i prawnych (zalicza się do nich np. autorskie prawa majątkowe, licencje, know-how). Będą one amortyzowane na dotychczasowych zasadach, co oznacza, że wydatek na ich zakup można zaliczyć jednorazowo do kosztów podatkowych, tylko jeżeli wartość początkowa nie przekracza 3500 zł.
