Wydatki związane z ugodą sądową z tytułu bezumownego korzystania z gruntu stanowią koszty podatkowe.
ORZECZENIE
Zapadł korzystny wyrok dla elektrowni, które zawierają ugody sądowe z właścicielami gruntów, na których postawiono słupy transformatorowe. W latach 50. budowano sieci przesyłu energii elektrycznej bez zgody właścicieli gruntów.
Po transformacji ustrojowej właściciele gruntów zaczęli domagać się odszkodowań. W związku z tym składali pozwy do sądów z roszczeniem o odszkodowania za bezumowne korzystanie z gruntów. Spółka energetyczna, która w takich procesach jest pozwaną, zawiera z właścicielami gruntów ugody sądowe. W związku z tym zwróciła się z wnioskiem o interpretację do ministra finansów, czy koszty związane z ugodą sądową z tytułu bezumownego korzystania z gruntu lub związane z przyznanym przez sąd odszkodowaniem można uznać za koszty pośrednie i zaliczyć je do kosztów podatkowych. Zdaniem spółki takie wydatki można zaliczyć do kosztów.
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.
Z taką interpretacją nie zgodził się jednak minister finansów, który stwierdził, że koszty zawieranych ugód sądowych z tytułu bezumownego korzystania z gruntu stanowią koszty pośrednie, ale nie można ich zaliczyć do kosztów podatkowych, gdyż kosztami takimi są jedynie wydatki racjonalne i celowe, a ponadto bezumowne korzystanie z nieruchomości jest niezgodne z zasadami współżycia społecznego.
Sąd po rozpoznaniu sprawy przyznał rację spółce. Uznał on, że skarżąca ma prawo zaliczyć koszty związane z ugodą sądową lub koszty związane z przyznaniem odszkodowań na drodze sądowej do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie przewidziano wyłączenia z kosztów.
Organy podatkowe dokonały interpretacji celowościowej i rozszerzającej, co było błędem.
Sygn. akt III SA/Wa 511/08