Biura podróży uważają, że to absurd płacić daninę od zaliczki otrzymanej od klienta, gdy nie wiadomo jeszcze, jaki będzie ostateczny koszt wycieczki. Dlatego Polska Izba Turystyki zwróciła się do ministra finansów o wydanie interpretacji ogólnej.
Izba chce potwierdzenia od ministra, że obowiązek podatkowy w VAT nie powstaje w momencie zapłaty zaliczki, tylko wraz z wykonaniem usługi turystycznej (L.dz. 183/PIT/2014).
Wydanie takiej interpretacji oznaczałoby, że resort finansów musiałby zmienić swoje dotychczasowe stanowisko prezentowane w broszurze informującej o zmianach przepisów ustawy o VAT od 1 stycznia 2014 r. Z broszury wynika bowiem jasno (strona 13), że biura turystyczne mają płacić VAT od zaliczki.
Niezgodne z prawem UE
Podstawą ministerialnej interpretacji jest 19a ust. 8 ustawy o podatku VAT. Polska Izba Turystyki twierdzi jednak, że jest to sprzeczne z prawem wspólnotowym.
Wskazuje na art. 65 dyrektywy 2006/112/WE, zgodnie z którym „w przypadku wpłaty zaliczek przed dostawą towarów lub świadczeniem usług, VAT staje się wymagalny w momencie otrzymania wpłaty i naliczany jest od wysokości otrzymanej wpłaty”.
Tymczasem – jak podkreśla izba – przy usługach turystycznych opodatkowana jest marża pomniejszona o należny podatek. W konsekwencji otrzymanie zaliczki nie jest odrębnym przedmiotem opodatkowania, tylko ściśle związane z przyszłą usługą turystyczną. VAT powinien być więc wyliczany od kwoty marży.
Zdaniem izby, jeśli minister nie wyda interpretacji ogólnej, to organy podatkowe zmuszą biura podróży do płacenia VAT od pobranych zaliczek. Bez wątpienia odbije się to na kondycji finansowej biur i doprowadzi wiele z nich do upadłości – podkreśla PIT.
Muszą rozliczać wcześniej
Izba wskazała też na inny problem – od tego roku zmienił się moment powstania obowiązku podatkowego i biura podróży muszą naliczać VAT już w momencie wykonania usługi turystycznej, a nie – jak do tej pory – z chwilą ustalenia marży, nie później niż 15. dnia od wykonania usługi.
To oznacza, że został skrócony czas na zebranie dokumentów potwierdzających poniesione koszty, niezbędnych do wyliczenia marży.
Faktury dostają później
Tymczasem kontrahenci biur wystawiają im faktury do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wykonali usługę lub dostarczyli towar. W konsekwencji dokumenty spływają później, co zmusza touroperatorów do dokonywania korekt.
W tym wypadku jednak – przyznaje izba – wprowadzenie zmian nie będzie proste, bo wymaga nowelizacji dyrektywy.
Izba chciałaby, aby mimo wszystko minister podjął już rozmowy w tej sprawie z Komisją Europejską. A na razie proponuje wprowadzenie tymczasowych rozwiązań, m.in. by firmy świadczące usługi na rzecz organizatorów turystyki musiały wystawiać na ich żądanie faktur nie później niż 7. dnia od dnia dokonania sprzedaży lub otrzymania całości lub części zapłaty, ewentualnie od dnia zgłoszenia żądania wystawienia faktury.
Podstawą opodatkowania usług turystycznych jest marża pomniejszona o kwotę podatku. Marżę stanowi różnica między kwotą, którą ma zapłacić nabywca usługi, a faktycznymi kosztami poniesionymi przez biuro z tytułu nabycia towarów i usług związanych z imprezą turystyczną. Określenie zarówno marży, jak i podatku jest więc możliwe dopiero w chwili ustalenia wszystkich kosztów.
