Postanowienie prokuratury o umorzeniu postępowania karnego nie oznacza, że urząd nie może zarzucić podatnikowi wystawiania pustych faktur.
Dyrektor urzędu kontroli skarbowej określił przedsiębiorcy zobowiązanie w VAT. Według UKS zawyżył on podatek naliczony za zakup usług kolportażu materiałów informacyjnych oraz obsługę imprez i akcji informacyjnych. Urzędnicy uznali, że faktury, z których przedsiębiorca odliczał VAT, nie dokumentowały rzeczywistych transakcji między nim a rzekomym usługodawcą.
W odwołaniu przedsiębiorca zarzucił UKS wybiórczą analizę materiału dowodowego. Podkreślał, że urzędnicy wzięli pod uwagę zeznania wystawcy faktur i różnych świadków, ale składane tylko w toku postępowania prowadzonego przez prokuraturę. Argumentował, że organy powinny przeprowadzić własne postępowanie dowodowe i przesłuchać konkretnych jego kontrahentów. Dyrektor izby skarbowej nie zmienił decyzji. Podkreślił, że ze złożonych w prokuraturze zeznań, m.in. hostessy, która uczestniczyła w jednej z akcji informacyjnych, wynikało, że wystawcy faktur nie brali udziału w tej imprezie. Nigdy też nie byli na miejscu, gdzie się ona odbywała, ani nie wysyłali tam swoich pracowników.
Przedsiębiorca złożył skargę do sądu. Zarzucił organom, że niedopuszczalne jest takie działanie, które prowadzi do tego, że zamiast przesłuchania świadka włącza się do protokołu zeznania pochodzące z innego postępowania. Według jego pełnomocników organ powinien wydać rozstrzygnięcie na podstawie materiału dowodowego zebranego samodzielnie.
WSA w Warszawie nie zgodził się z tym i oddalił skargę. Według sądu organy nie naruszyły prawa. Sędziowie powołali się na art. 181 Ordynacji podatkowej (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), z którego wynika, że materiały zgromadzone w toku postępowania karnego są pełnoprawnym dowodem w sprawie podatkowej.
W trakcie postępowania przed NSA, do którego przedsiębiorca złożył skargę kasacyjną, okazało się, że prokuratura umorzyła postępowanie prowadzone w tej sprawie. Według NSA z tego postanowienia wynikało jednak, że według prokuratury sporne czynności nie zostały wykonane. Potwierdza to więc pozorność transakcji oraz nierzetelność faktur, z których przedsiębiorca odliczył podatek. Tym samym decyzja organów była prawidłowa. Wyrok jest prawomocny.
Dowodami w postępowaniu podatkowym mogą być m.in. księgi podatkowe, deklaracje, zeznania świadków, opinie biegłych, dokumenty zgromadzone w toku czynności sprawdzających lub kontroli podatkowej oraz materiały z postępowania karnego albo postępowania w sprawach karnych skarbowych
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 3 lipca 2013 r., sygn. I FSK 1229/12.