Przedsiębiorcy mogą zaliczyć do kosztów wydatki na paliwo zużyte na przejazdy prywatnym samochodem z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Wydatki na paliwo, poniesione przez osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą w związku z przejazdami z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania działalności i z powrotem, stanowią koszty uzyskania przychodów w ustalonej wysokości. Jest to zgodne z art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm., dalej ustawa o PIT).

Dla osiągnięcia przychodów

Kosztami uzyskania przychodów są, co do zasady, koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 23 ustawy o PIT. Aby określony wydatek uznać za koszt, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu (por. postanowienie naczelnika Urzędu Skarbowego w Wyszkowie z 24 listopada 2006 r. nr 1443PD41/415/24/06/HR).

WYDATKI NA RZECZ PRACOWNIKÓW


Kosztami nie są wydatki ponoszone na rzecz pracowników z tytułu używania przez nich samochodów na potrzeby wykonywanej działalności: ■ w celu odbycia podróży służbowej (jazdy zamiejscowe) w wysokości przekraczającej kwotę ustaloną przy zastosowaniu stawek za jeden kilometr przebiegu pojazdu, ■ w jazdach lokalnych – w wysokości przekraczającej wysokość miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo w wysokości przekraczającej stawki za jeden kilometr przebiegu pojazdu, – określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Podatnik musi więc wykazać związek z prowadzoną działalnością oraz że poniesienie wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tymczasem nie uważa się za koszty wydatków z tytułu używania niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu oraz stawki za 1 km przebiegu. Dotyczy to również samochodu stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą i wykorzystywanego dla potrzeb tej działalności.

Ważna ewidencja przebiegu

Aby ustalić faktyczny przebieg samochodu, podatnik musi prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu. Ważne jest, by właściciel prowadził taką ewidencję prawidłowo. Powinna ona zawierać nazwisko, imię i adres zamieszkania osoby używającej pojazdu, numer rejestracyjny pojazdu i pojemność silnika, kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd – dokąd), liczbę przejechanych kilometrów, stawkę za 1 km przebiegu, kwotę wynikającą z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów i stawki za 1 km przebiegu oraz podpis podatnika i jego dane. Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, a ciężar dowodu w tym zakresie spoczywa na podatniku.