Pożyczkobiorca, którego udziały wspólnik i jednocześnie wierzyciel sprzedał podmiotowi niepowiązanemu, może zaliczyć odsetki od pożyczki do kosztów podatkowych w całości – orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie.

Skarżącą była spółka, która pożyczyła pieniądze od firmy powiązanej (będącej jej wspólnikiem). Przed dokonaniem spłaty wszystkich odsetek wspólnik sprzedał udziały w spółce skarżącej podmiotowi trzeciemu. Spór sprowadzał się do rozstrzygnięcia, czy pożyczkobiorca może zaliczyć do kosztów podatkowych odsetki od otrzymanej pożyczki w całości (w części spłaconej i w części, która została jeszcze do spłaty) oraz czy należy w takiej sytuacji stosować ograniczenia wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o CIT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 74, poz. 397 z późn. zm.). Przepisy te dotyczą tzw. cienkiej (niedostatecznej) kapitalizacji. Zgodnie z nimi w przypadku gdy wspólnik ma nie mniej niż 25 proc. udziałów lub akcji spółki, może ona zaliczyć do kosztów podatkowych odsetki od udzielonych przez niego pożyczek tylko w pewnych granicach – mianowicie tylko odsetki od tej części długu, która nie przekracza trzykrotności wartości kapitału zakładowego pożyczkobiorcy.
W omawianej sprawie chodziło o to, czy to ograniczenie w ogóle ma zastosowanie, jeśli pożyczkodawca sprzedał udziały podmiotowi niepowiązanemu z pożyczkobiorcą, a więc w sytuacji gdy w momencie zapłaty odsetek pożyczkodawcą będzie podmiot nieposiadający już udziałów w spółce będącej dłużnikiem.
Zdaniem WSA ograniczenie nie ma zastosowania. Sąd wyjaśnił, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Ograniczenie określone w art. 16 ust. 1 pkt 60 ma przeciwdziałać zjawisku niedostatecznej kapitalizacji, czyli finansowaniu podmiotów gospodarczych działających w ramach tej samej grupy kapitałowej poprzez udzielanie im kredytów czy pożyczek zamiast podnoszenia kapitału zakładowego.
Sąd wyjaśnił, że z przepisu wynika, że ograniczenia są uruchamiane w momencie gdy zadłużenie spółki wobec powiązanego pożyczkodawcy przekracza określony limit (trzykrotność kapitału zakładowego) w dacie zapłaty odsetek. Jeśli więc np. na skutek zbycia wierzytelności poziom zadłużenia nie przekroczy limitu albo wierzyciel będzie podmiotem niepowiązanym, to ograniczenia nie mają zastosowania.
W omawianej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, gdy w dniu zapłaty odsetek zadłużenie wobec pożyczkodawcy nie było zadłużeniem wobec udziałowca, ale wobec podmiotu niepowiązanego. Istotny jest moment spłaty odsetek, a nie udzielania pożyczek. W rezultacie skarżąca spółka (pożyczkobiorca) będzie mogła całość odsetek zaliczyć do kosztów podatkowych. Wyrok jest nieprawomocny.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Krakowie z 15 lutego 2013 r., sygn. akt I SA/Kr 18/13.