Zapłatę za voucher trzeba traktować jak zaliczkę na poczet późniejszego wykonywania usług lub wydania towarów. Przychód powstaje w momencie zakupu towaru lub usługi z vouchera.
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wyjaśnił, jak rozliczać sprzedaż voucherów.
Według stołecznej izby voucher nie jest rzeczą ani prawem majątkowym, nie mieści się także w pojęciu „usługa”. Jest jedynie dokumentem, który poświadcza przysługujące jego posiadaczowi uprawnienia, np. do nabycia w oznaczonym terminie pewnego świadczenia (lub zakupu towaru). Zatem wydanie (sprzedaż) vouchera nie jest wydaniem towaru ani świadczeniem usługi.
Wobec tego, skoro przychód podatkowy powinien być rozpoznany w momencie wykonania usługi lub wydania towaru, to nie może być także rozpoznany w momencie otrzymania zapłaty za voucher. Dlatego też otrzymaną zapłatę za voucher należy traktować jako zaliczkę na poczet późniejszego wykonania usługi lub wydania towaru. Tego rodzaju przysporzenia są wyłączone z przychodów na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 z późn. zm.), w myśl którego pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, nie zalicza się do przychodów.
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 4 lutego 2011 r. (nr IPPB5/423-792/10-4/JC).