Począwszy od 2001 roku wskaźnik wzrostu cen nakładów inwestycyjnych za trzy kwartały roku w stosunku do trzech kwartałów roku poprzedniego nie osiągnął poziomu 10 proc., zatem nie było podstaw do aktualizacji kwoty do ustalania wartości początkowej lokali.
Budynki mieszkalne lub lokale mieszkalne służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy podlegają amortyzacji, jeżeli podatnik podejmie decyzję o ich amortyzowaniu. Wartość początkową tych składników majątku podatnicy mogą ustalać zgodnie z zasadami ogólnymi albo w sposób uproszczony.
Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się m.in.:
• w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia,
• w razie wytworzenia we własnym zakresie - koszt wytworzenia,
• w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.
Ustaloną w ten sposób wartość początkową powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie.
Ministerstwo Finansów w odpowiedzi na interpelację poselską (nr 6090) wypowiedziało się w sprawie braku waloryzacji kwoty przyjmowanej przez podatników do ustalenia w sposób uproszczony wartości początkowej budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych. Zasady ustalania wartości początkowej w sposób uproszczony reguluje art. 22g ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest to wartość stanowiąca iloczyn metrów kwadratowych wynajmowanej, wydzierżawianej lub używanej przez właściciela powierzchni użytkowej tego budynku lub lokalu i kwoty 988 zł, przy czym za powierzchnię użytkową uważa się powierzchnię przyjętą dla celów podatku od nieruchomości.
MF wyjaśniło, że wartość jednego metra kwadratowego do ustalenia wartości początkowej była waloryzowana do kwoty 988 zł w 1997 r. Wcześniej wynosiła 681 zł. Resort zwrócił uwagę, że w ustawie o PIT unormowano zasady aktualizacji zarówno wyceny środków trwałych, dokonywanej na ogólnych zasadach, jak i kwoty służącej do obliczenia wartości początkowej budynków mieszkalnych i lokali mieszkalnych w sposób uproszczony. Zgodnie z art. 22o ustawy o PIT obowiązującym od 1 stycznia 2001 r. aktualizacji dokonuje się wówczas, gdy wskaźnik wzrostu cen nakładów inwestycyjnych ogłoszony przez prezesa GUS w okresie trzech kwartałów w roku poprzedzającym rok podatkowy w stosunku do analogicznego okresu roku ubiegłego przekroczy 10 proc. Tryb i terminy aktualizacji określa minister finansów w drodze rozporządzenia.
Jak wskazało MF, w okresie obowiązywania powyższego przepisu w żadnym okresie wskaźnik wzrostu cen nakładów inwestycyjnych za trzy kwartały roku w stosunku do trzech kwartałów roku poprzedniego nie osiągnął poziomu 10 proc. W kolejnych latach począwszy od 2001 r. wskaźnik ten wynosił odpowiednio: 0,8; 0,0; 2,5; 2,3; 0,9; 0,9; 2,6 - w 2007 r. Nie było zatem podstaw do zarządzania aktualizacji zarówno wyceny środków trwałych, jak i kwoty do ustalania wartości początkowej budynków i lokali mieszkalnych w sposób uproszczony. Wskaźnik cen nakładów inwestycyjnych za trzy kwartały 2008 r. w stosunku do trzech kwartałów 2007 r. wyniósł 99,7, co oznacza spadek cen o 0,3 proc. (przyp. red.).