Minister finansów w interpretacji ogólnej wydanej 9 czerwca 2015 r. (nr PT1.050.1.2015.LJU.1) stwierdził, że czynności wykonywane przez komorników należy uznać za podlegające opodatkowaniu VAT i w związku z tym będą korzystać ze zwolnienia tylko do końca września 2015 r. Poprzednia interpretacja ogólna z 30 lipca 2004 r. (nr PP10-812-802/04/MR/1556PP) opierała się na argumencie, że komornicy, stosując środki przymusu zastrzeżone dla władzy publicznej, wykonują władztwo publiczne. Są zatem uznawani za organ władzy publicznej i tym samym objęci art. 15 ust. 6 ustawy o VAT (tzn. nie są uznawani za podatnika).
Stanowiska tego nie dało się już obronić po wydaniu w 2008 r. przez Trybunał Sprawiedliwości UE orzeczenia w sprawie C-456/07 Karol Mihal przeciwko Danovy Urad Kosice V. W wyroku tym trybunał wyraźnie wskazał, że nawet jeśli komornik dokonuje aktów stanowiących prerogatywy władzy publicznej, to jednak nie jest włączony w strukturę administracji publicznej i prowadzi samodzielną działalność gospodarczą w ramach wolnego zawodu. Ze względu na podobieństwo słowackich rozwiązań dotyczących sposobu działania komorników oraz tego, że również na Słowacji nie wchodzą oni bezpośrednio w struktury administracji, powyższy pogląd trybunału w zasadzie bezpośrednio można było odnieść do sytuacji w Polsce, co przekreśliło podstawowe tezy zawarte w interpretacji z 30 lipca 2004 r. Mówiąc zatem wprost, nie może być wątpliwości, że to właśnie nowa interpretacja (pomijając już nawet to, że jest lepiej uzasadniona i zawiera bardziej pogłębione wywody) jest merytorycznie poprawna.
W obecnym stanie prawnym objęcie opodatkowaniem czynności komorników oznacza, że powinni oni wykazywać VAT na zasadach ogólnych, tj. w momencie wykonania swojej usługi. W praktyce można się zastanawiać, jakie zdarzenie należy uznać za ten właśnie moment. Dlatego pożądane byłoby wprowadzenie szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego w postaci otrzymania zapłaty za czynności komornicze. Wyeliminuje to nie tylko ewentualne spory co do daty wykonania usług, ale również sprawi, że w przypadkach, w których zapłata nie nastąpiła, nie będzie konieczności regulowania VAT.
Zmiana interpretacji ogólnej nie powoduje, że komornicy, którzy w przeszłości nie płacili VAT, muszą teraz rozliczyć się z zaległości w tym podatku. Nowa interpretacja słusznie potwierdza, że na mocy ordynacji podatkowej komornikom przysługuje ochrona wynikająca ze stosowania się do poprzedniej interpretacji ogólnej, polegająca na zwolnieniu z obowiązku zapłaty podatku, oraz że ochrona ta trwa do 30 września 2015 r. Wprawdzie można zauważyć, że z punktu widzenia konstytucyjnych zasad nakładania podatków poprzez ustawy nie jest to najbardziej poprawne rozwiązanie (de facto tutaj to minister finansów nakłada podatki lub z nich zwalnia określone grupy podatników), trudno jednak wyeliminować takie sytuacje bez naruszenia – z pewnością przydatnego – systemu interpretacji prawa podatkowego i wynikającej z nich ochrony podatników.