Nie wszystkie wydatki przedsiębiorstwa mogą być bezpośrednio wliczone w koszty uzyskania przychodów. Do takich należą wydatki na środki trwałe, wartości niematerialne i prawne. Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą one być uwzględnione jako koszty podatkowe poprzez odpisy amortyzacyjne.

By dokonać odpisu amortyzacyjnego należy wprowadzić dany składnik majątkowy do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Odpisów dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych i wybranej przez podatnika metody amortyzacji.

Odpis może być dokonywany miesięcznie, kwartalnie bądź też jednorazowo na koniec roku podatkowego jedną z kilku możliwych metod. Podatnicy mają do dyspozycji m.in. liniową metodę amortyzacji środków trwałych. Warunkiem jej zastosowania jest założenie, że zużywanie dane środka trwałego będzie odbywało się równomiernie przez cały rok jego użytkowania. Odpisy ustala się więc zgodnie ze stawką, która nie powinna się zmienić przez cały czas amortyzacji. Przedsiębiorca musi zatem ustalić wartość początkowego środka trwałego oraz jego rodzaj celem zaewidencjonowania (na podstawie Klasyfikacji Środków Trwałych - KTŚ).

Na tej podstawie ustala się wartość procentowej amortyzacji. Podmiot gospodarczy musi też ustalić wartość odpisu amortyzacyjnego. Wówczas może przystąpić do rozliczenia wskazanej części poniesionych kosztów.

Drugą najczęściej stosowaną metodą jest amortyzacja degresywna. Rozliczenia na jej podstawie sprzyjają podatnikom, którzy chcą w krótkim okresie wygenerować koszty podatkowego. Metoda ta pozwala na stosowanie wysokiego współczynnika 2,0, który prawie 2 – krotnie pozwala skrócić standardowy okres amortyzacji środka trwałego. Począwszy od roku podatkowego, w którym tak określona roczna kwota amortyzacji miałaby być niższa od rocznej kwoty amortyzacji obliczonej przy zastosowaniu metody liniowej w podstawowym wariancie, podatnicy dokonują dalszych odpisów amortyzacyjnych zgodnie z metodą liniową.

Podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości
początkowej niektórych środków trwałych. Takiego odpisu dokonuje się w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50 000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych
Ministerstwo Finansów