Faktyczne miejsce prowadzenia działalności może mieć znaczenie dla oceny podatkowych skutków działalności internetowej. Na wniosek Naczelnego Sądu Administracyjnego głos zabierze w tej sprawie Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
NSA w związku ze skierowaniem do trybunału pytania prejudycjalnego zawiesił postępowanie w sprawie polskiej spółki sprzedającej produkty na portalu aukcyjnym należącym do jej cypryjskiego właściciela. Według urzędu kontroli skarbowej spółka nie zapłaciła VAT od usługi wykonywanej na rzecz swojego udziałowca. Tą usługą były m.in. działania reklamowe i obsługa portalu, na którym firma z Cypru sprzedawała tzw. bidy (szanse licytacyjne), pozwalające na zakup po niższych cenach wystawianych na aukcji produktów.
Polska spółka uznała, że podatku płacić nie musi, ponieważ powinien on być rozliczony na Cyprze. UKS był odmiennego zdania. Stwierdził, że cypryjska firma faktycznie wykonuje działalność gospodarczą w Polsce poprzez prowadzenie portalu i sprzedaż bidów. Poza tym jest właścicielem 100 proc. udziałów w polskiej spółce. Urząd, powołując się na wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z 20 lutego 1997 r. (C-260/95), ocenił, że podmiot zależny wskazuje na miejsce stałego prowadzenia działalności gospodarczej przez swojego właściciela. W efekcie usługi świadczone przez polską spółkę nie na rzecz jedynego udziałowca powinny być rozliczone w Polsce według podstawowej stawki VAT, bo zostały faktycznie wykonane w Polsce, a nie na Cyprze.
Według pełnomocników spółki jeżeli cypryjski właściciel nie posiada w Polsce sprzętu ani personelu, to nie spełnia warunków, by uznać, że ma tu stałe miejsce prowadzenia działalności. W rezultacie spółka nie świadczy dla niego usług w Polsce, lecz na Cyprze. Sprawa trafiła do sądu.
Sąd wojewódzki przyznał rację organom podatkowym. NSA, który miał wczoraj rozpoznać kasację, nie rozstrzygnął jednak tego problemu. Zdecydował się skierować pytanie prawne do trybunału.
NSA wskazał, że problem odnosi się do interpretacji przepisów o VAT, dotyczących miejsca prowadzenia działalności, obowiązujących w Polsce od 2010 r. W poprzednich przepisach, kiedy kierowano pytania do trybunału, chodziło o określenie miejsca siedziby podatnika, który świadczy usługi na rzecz ostatecznego konsumenta. W tej sprawie chodzi jednak o określenie miejsca prowadzenia działalności usługobiorcy (który jest zależny od usługodawcy), a nie o to, gdzie siedzibę ma ostatni konsument.
Sąd podkreślił, że w sprawie spółki, która sprzedaje produkty swojego zagranicznego udziałowca, może zachodzić sytuacja, że świadczy ona usługi sama sobie, a to byłoby nieopodatkowane. Na rozstrzygnięcie tego problemu trzeba będzie jednak poczekać do czasu wydania wyroku przez trybunał. Do tego momentu kolejne tego typu sprawy będą przez polskie sądy zawieszane.
Transakcje między podatnikami VAT
● Zasadą jest, że usługi są opodatkowane w miejscu faktycznego ich wykorzystania, czyli konsumpcji przez usługobiorcę (w jego siedzibie lub stałym miejscu prowadzenia działalności).
● Podstawowym miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika (nabywcy usługi, ale nie ostatecznego konsumenta) jest miejsce siedziby jego działalności gospodarczej.
● Jeżeli usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu (innym państwie) niż jego siedziba działalności, to miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności.


ORZECZNICTWO
Postanowienie NSA z 25 października 2012 r., sygn. akt I FSK 1993/11.