Podstawę prawną dla określenia kodów CN wyrobów akcyzowych stanowi rozporządzenie wspólnotowe w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł, że w przypadku rozbieżności dotyczących stosowania kodu nomenklatury scalonej (kodu CN), określonych w dyrektywie energetycznej oraz rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2658/87 z 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie wspólnej taryfy celnej (Dz.Urz. WE L 256), należy stosować przepisy rozporządzenia.
Skarżąca spółka, która prowadziła skład podatkowy, chciała wiedzieć, czy w przypadku estrów oznaczonych kodami CN 382490-99 lub CN 382490-91 może stosować kody CN zamiennie. Podnosiła, że różne kody wynikają z dyrektywy energetycznej oraz unijnego rozporządzenia w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej. Na poziomie wspólnotowym kody te są stosowane zamiennie. Zdaniem spółki polska ustawa o podatku akcyzowym odwołuje się wyłącznie do rozporządzenia, co jest błędem. Przysługuje jej więc prawo stosowania kodu CN określonego bezpośrednio w dyrektywie.
Stanowiska spółki nie podzielił jednak sąd. Jak uzasadniał, intencją dyrektywy było określenie katalogu wyrobów podlegających opodatkowaniu akcyzą. Natomiast intencją rozporządzenia wspólnotowego było przypisanie wyrobom określonego kodu CN. Skoro w omawianej sprawie spór dotyczył przypisania kodu CN do estrów, to pierwszeństwo ma rozporządzenie. Wyrok jest nieprawomocny.
SYGN. AKT III SA/Wa 1163/10
