SENTENCJA - Rażące naruszenie prawa zachodzi wtedy, gdy treść decyzji pozostaje w wyraźnej i oczywistej sprzeczności z treścią przepisu prawa. Nie można mówić o rażącym naruszeniu prawa, gdy zastosowany przepis wymaga interpretacji. SYGN. AKT I SA/Ol 191-193/08
Podatnik zwrócił się o stwierdzenie nieważności decyzji, którą dokonano wymiaru VAT z tytułu sprzedaży działki. Stwierdził, że sprzedając nieruchomość gruntową, nie działał w charakterze podatnika VAT. Nie był przedsiębiorcą, nie prowadził działalności zarobkowej w sposób stały, ciągły i zorganizowany, a sprzedana nieruchomość należała do majątku osobistego.
Organ podatkowy odmówił stwierdzenia nieważności decyzji. Przypomniał, że nieważność można stwierdzić, m.in. w przypadku gdy decyzja została wydana z rażącym naruszeniem prawa. Obowiązkiem organu podatkowego, który orzeka o stwierdzeniu nieważności decyzji, jest wyraźne wykazanie, jaki konkretnie przepis został naruszony i dlaczego naruszenie to oceniono jako rażące. Jego zdaniem odmienna wykładnia przepisów zaprezentowana w orzecznictwie sądów administracyjnych nie może świadczyć o tym, że organy podatkowe rażąco naruszyły prawo. Ponadto podstawą do stwierdzenia rażącego naruszenia prawa nie może być przepis, co do którego istnieją istotne rozbieżności w orzecznictwie sądowym.
Podatnik złożył skargę do sądu administracyjnego, ale została ona oddalona. Sąd stwierdził, że obecnie w orzecznictwie sądowym istnieje zgodność, co do wymogów uznania sprzedającego za podatnika VAT. Tak więc podatnikiem VAT jest podmiot prowadzący działalność gospodarczą. Organy podatkowe w postępowaniu wymiarowym, na podstawie określonego stanu faktycznego, zajęły właśnie takie stanowisko. W oparciu o powołany przez skarżącego wyrok NSA nie można stwierdzić, że rażąco naruszyły prawo. NSA w sprawie opodatkowania sprzedaży działek nie podjął uchwały, która wiązałaby sądy administracyjne, ale wydał wyrok w poszerzonym składzie. NSA stwierdził, że to okoliczności faktyczne decydują, czy sprzedawca jest z tytułu wykonywania takiej sprzedaży podatnikiem VAT. Takiej oceny dokonuje się jednak w zwykłym postępowaniu podatkowym, a nie nadzwyczajnym, jakim jest postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji.