Działalność dozwolona …
Przypomnijmy, że co do zasady fundacje rodzinne są zwolnione z CIT (art. 6 ust. 1 pkt 25 ustawy o CIT). Preferencja ta nie ma jednak zastosowania, gdy prowadzona przez nie działalność gospodarcza wykracza poza zakres określony w art. 5 ustawy o fundacji rodzinnej (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 326 ze zm.). W przepisie tym wymienione są m.in. najem, dzierżawa, udostępnianie mienia do korzystania na innej podstawie.
Problem w tym, że fiskus konsekwentnie twierdzi, że nie chodzi tu o najem krótkoterminowy. Jego zdaniem jest to działalność niedozwolona, do której ma zastosowanie 25 proc. stawka CIT.
Potwierdza to interpretacja dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10 kwietnia 2025 r. (0111-KDIB1-2.4010.71.2025.2.EJ). Dotyczyła ona właśnie fundacji rodzinnej, która miała się zajmować krótkoterminowym najmem apartamentów.
… nie obejmuje krótkiego najmu
Dyrektor KIS uznał, że jest to działalność niedozwolona. Wyjaśnił, że najem, o którym mowa w art. 5 ustawy o fundacji rodzinnej, charakteryzuje się dużym sformalizowaniem. Zwyczajowo zawierana jest umowa, w której określane są prawa i obowiązki najemcy oraz wynajmującego. Nierzadko podpisywana jest umowa, protokół zdawczo-odbiorczy nieruchomości, a najemca zobowiązany zostaje do przestrzegania regulaminu oraz uiszczenia kaucji zabezpieczającej. Organ podkreślił, że dla umów tego rodzaju charakterystyczny jest również dłuższy okres, na jaki następuje udostępnienie miejsca (domu, lokalu czy pokoju) czy ruchomości. - Rozliczenie usługi ma charakter cykliczny, płatność zwyczajowo przyjmowana jest w okresach miesięcznych, kwartalnych lub rocznych – podkreślił dyrektor KIS. Dodał, że najem wyróżnia także brak zmienności podmiotu, któremu udostępniona zostaje nieruchomość lub jej część.
Organ podkreślił, że tych warunków nie spełnia najem krótkoterminowy. Dlatego taka działalność prowadzona przez fundację nie jest objęta zwolnieniem na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 25 ustawy o CIT.
WSA korzystnie dla podatnika
Z tym nie zgodził się jednak WSA w Bydgoszczy i uchylił interpretację.
- Sąd po raz kolejny zwrócił uwagę na to, że najem krótkoterminowy nie został kompleksowo uregulowany w polskim porządku prawnym, więc podstawą prawną są tu przepisy kodeksu cywilnego dotyczące najmu. Przewidywany krótki czas najmu nie może być zatem przesłanką wykluczającą taką działalność z katalogu działalności dozwolonej – relacjonuje Arkady Zadrożny, radca prawny. WSA przyznał więc, że nie ma podstawy do różnicowania skutków podatkowych najmu i najmu krótkoterminowego.
- Od początku krytycznie podchodziłem do stanowiska fiskusa w tym zakresie. Cieszy zatem, że sądy administracyjne konsekwentnie kwestionują tę profiskalną i niewynikającą z przepisów wykładnię – mówi ekspert.
orzecznictwo
Wyrok WSA w Bydgoszczy z 5 sierpnia 2025 r. sygn. I SA/Bd 315/25