Kantor kupuje monety ze złota dewizowego

Spytał o to kantor, który w ramach prowadzonej działalności skupuje od klientów niebędących podatnikami VAT ani niedziałających jako podatnicy VAT monety wykonane ze złota dewizowego. Wyjaśnił, że są one za granicą prawnym środkiem płatniczym, bo są to m.in. dolary amerykańskie, dolary kanadyjskie, dolary australijskie, euro, funty brytyjskie, korony szwedzkie, korony duńskie, jeny japońskie czy południowoafrykańskie krugerrandy.

Kantor chciał się upewnić, że kupując te monety, nie musi płacić podatku od czynności cywilnoprawnych. Uważał, że w tym przypadku może korzystać ze zwolnienia na mocy art. 9 ust. 1 ustawy o PCC, które dotyczy sprzedaży obcych walut.

Trzeba zapłacić PCC

Nie zgodził się z tym dyrektor KIS. Zwrócił uwagę na to, że prawo dewizowe (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1131) wyraźnie różnicuje pojęcia „waluty obce” i „złoto dewizowe”. Pod tym drugim pojęciem ustawodawca zawarł także monety bite po 1850 r.

Skoro więc skupowane przez kantor monety wykonane są ze złota dewizowego, to nie mogą być zaliczane do tzw. walut obcych, o których mowa w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych – stwierdził dyrektor KIS.

Z tego względu – wyjaśnił – kantor ma obowiązek podatkowy w PCC w związku z nabywaniem monet ze złota dewizowego, każdorazowo, kiedy kwota zakupu przekroczy wartość 1 tys. zł.

Interpretacja indywidualna dyrektora KIS z 4 lipca 2025 r., sygn.0111-KDIB2-2.4014.137.2025.2.MM