Pieniądze przekazywane bezgotówkowo nie przestają być rzeczą. Ich transfer za granicę nie sprawia, że przekształcają się one w prawo majątkowe. Tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny. Trzeba więc zapłacić PCC.

Sprawa dotyczyła pożyczki udzielonej niemieckiej spółce przez zależną od niej polską spółkę.

Pożyczka została przekazana przelewem z polskiego rachunku bankowego pożyczkodawcy na rachunek bankowy w Niemczech.

Niemiecka spółka uważała, że skoro pożyczka jest bezgotówkowa, to nie mamy do czynienia z rzeczą znajdującą się na terytorium Polski, tylko z prawem majątkowym wykonywanym za granicą. W takiej sytuacji nie ma podatku od czynności cywilnoprawnych, bo nie są spełnione przesłanki wynikające z art. 1 ust. 4 pkt 1 i 2 ustawy o PCC – twierdziła spółka.

Pieniądz to rzecz

Nie zgodził się z nią dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. Wyjaśnił, że przedmiotem tej pożyczki były rzeczy (pieniądze) znajdujące się na terytorium Polski w chwili ich przekazania. A zgodnie z ukształtowanym już poglądem, pieniądz bezgotówkowy jest traktowany jak rzecz ruchoma, a tym samym pożyczka podlega opodatkowaniu PCC – wyjaśnił.

Dodał, że inaczej byłoby, gdyby pożyczka była objęta VAT lub podatkiem od wartości dodanej pobieranym na podstawie przepisów obowiązujących w innym państwie unijnym. Wówczas byłaby wyłączona z opodatkowania na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o PCC.

W tej sprawie jednak tak nie było.

Również WSA w Gliwicach (sygn. akt I SA/Gl 1698/22) nie zgodził się z niemiecką spółką, że gdy pożyczka jest przelewana na rachunek bankowy w Niemczech, to jej przedmiotem jest prawo majątkowe wykonywane za granicą.

Nawet bez gotówki

Zwrócił uwagę na to, że pieniądze mogą zostać przekazane w różny sposób (w gotówce, przelewem bankowym, przelewem elektronicznym). Kluczowe jest co innego - że pożyczkobiorca uzyskuje możliwość dysponowania określoną kwotą. Nie można więc uznać, że pieniądze przekazywane bezgotówkowo tracą status rzeczy i przekształcają się w prawo majątkowe – stwierdził WSA.

Stanowisko to podzielił NSA. W uzasadnieniu sędzia Dominik Gajewski wyjaśnił, że pożyczka pieniężna może być udzielona nie tylko poprzez wręczenie pożyczkobiorcy określonej liczby znaków pieniężnych. Pieniądze mogą zostać przekazane w każdej dostępnej formie, co nie ma jednak wpływu na opodatkowanie umowy pożyczki zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o PCC.

Wyrok NSA z 12 marca 2025 r., sygn. akt III FSK 1670/23