Oddział zagranicznej spółki powinien posługiwać się NIP nadanym jego spółce macierzystej również na potrzeby realizacji w Polsce obowiązków płatnika PIT (od wynagrodzeń zatrudnionych osób) oraz składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne – orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu.

Kwestia ta od lat jest przedmiotem sporów, czego przykładem wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z 28 czerwca 2024 r. (sygn. akt III FSK 1330/22), 31 stycznia 2020 r. (II FSK 509/18) i z 18 marca 2011 r. (II FSK 1773/09) oraz nieprawomocny wyrok WSA w Gliwicach z 23 lipca 2024 r. (I SA/Gl 26/24).

Fiskus różnicuje bowiem zasady posługiwania się NIP na potrzeby CIT i VAT oraz na potrzeby wypełniania obowiązków płatnika PIT i składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne. Tak też uczynił w interpretacji z 26 czerwca 2024 r.

CIT i VAT

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wyjaśnił w niej, że tam, gdzie mamy do czynienia z podatnikiem, a więc w zakresie CIT i VAT, podatnikiem nie jest oddział, tylko jego zagraniczna spółka macierzysta. Zgodził się, że oddział nie jest podmiotem od niej odrębnym, tylko jest jej częścią. Dlatego mimo utworzenia tu oddziału działalność gospodarczą w Polsce prowadzi przedsiębiorca zagraniczny i powinien on podawać swój NIP na wszelkich dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych – potwierdził.

Jest to zbieżne z opisaną przez nas niedawno interpretacją z 18 listopada 2024 r. (sygn. 0111-KDIB3-2.4018.19.2024.2.SR). Dyrektor KIS stwierdził w niej, że dla celów rozliczania CIT, w tym przesyłania JPK_KR, oddział niemieckiej spółki będzie posługiwał się NIP nadanym w Polsce jego macierzystej (zagranicznej) centrali. Pisaliśmy o tym w artykule „NIP zagranicznego oddziału budzi kolejne wątpliwości” (DGP nr 231/2024).

Płatnik PIT i składek

Inaczej jest natomiast – zdaniem fiskusa – z wykonywaniem obowiązków płatnika PIT oraz składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne. W tym wypadku oddział, z racji swojego statusu płatnika, powinien posługiwać się własnym NIP, odrębnym od numeru jednostki macierzystej NIP – stwierdził dyrektor KIS.

Fiskus się myli

WSA stwierdził, że w świetle ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 375 ze zm.) nie ma podstaw do przyjęcia, że dany podmiot ma obowiązek podwójnego zgłoszenia ewidencyjnego, a tym samym posiadania dwóch NIP.

Wręcz przeciwnie, byłoby to naruszeniem art. 5 ust. 1 tej ustawy – stwierdził sąd. Zgodnie z tym przepisem „zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw”.

Dlatego – jak orzekł sąd – nałożenie obowiązku ewidencyjnego na oddział spółki, która to spółka ma już NIP, byłoby jednoznaczne z ponownym nałożeniem obowiązku zgłoszenia identyfikacyjnego na tę samą spółkę, a to w świetle art. 5 ust. 1 ustawy jest niedopuszczalne. Wyrok jest nieprawomocny.©℗

orzecznictwo