Subskrybuj nas na Youtube
Właściciele domu, którzy oferują turystom odpłatny nocleg, mogą zapłacić daninę od nieruchomości tak jak od budynków związanych z działalnością gospodarczą – orzekł NSA.
Sprawa dotyczyła właścicieli budynku mieszkalno-pensjonatowego w Skarżysku-Kamiennej. Małżeństwo od lat wynajmowało pokoje gościnne turystom. Udostępniali je odpłatnie w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. W 2013 r. postanowili ją jednak zawiesić, tłumacząc to zmianą profilu biznesu.
Twierdzili, że od tej pory wynajmowali kwatery już poza działalnością gospodarczą i dlatego postanowili rozliczać się z fiskusem, płacąc ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawki 8,5 proc.
Taką możliwość przewiduje art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 2015 r. poz. 211 ze zm.). Pozwala on rozliczać się ryczałtem osobom, które osiągają przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Warunkiem jest jednak, aby umowy te nie były zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.
Istota sporu sprowadzała się do tego, czy małżonkowie, wynajmując prywatne kwatery, nie prowadzą właśnie takiej działalności. Miało to przełożenie na wysokość podatku od nieruchomości, bo decydowało o tym, jaką stawką należało objąć budynek mieszkalno-pensjonatowy. Małżonkowie uważali, że powinni płacić daninę według najniższej stawki, przewidzianej dla lokali mieszkaniowych.
Burmistrz był jednak innego zdania i określił im daninę w wysokości ponad 12 tys. zł, a nie 1,1 tys. zł, jak postulowali małżonkowie. Stwierdził bowiem, że podatnicy są podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. To zaś uzasadniało zastosowanie najwyższej stawki przewidzianej dla gruntów i budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Małżonkowie nie zgadzali się z burmistrzem, jakoby prowadzili najem w ramach działalności gospodarczej. Podkreślili, że budynek postawili za własne pieniądze, są w nim zameldowani, nie amortyzowali go ani w inny sposób nie zaliczali do kosztów działalności gospodarczej.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Jeleniej Górze podtrzymało w mocy decyzję burmistrza. Uznało, że małżonkowie prowadzili zarobkową działalność usługową w sposób zorganizowany i ciągły, co spełniało kryteria wymienione w art. 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z 2016 r. poz. 65 ze zm.).
Stanowisko organów podzielił zarówno Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, jak i NSA. Sądy zgodnie orzekły, że dowody zebrane w sprawie jednoznacznie wskazywały na prowadzenie przez małżonków działalności gospodarczej. W związku z tym za zasadne uznały opodatkowanie budynku mieszkalno-pensjonatowego według najwyższej stawki.
Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz wyjaśnił, że o zarobkowym charakterze działalności podatników świadczyło m.in. to, że wynajmowali kwatery systematycznie, ogłaszali się w internecie i lokalnej prasie, działali w sposób zorganizowany i byli nastawieni na zysk.
Sędzia dodał, że rozliczanie się przez małżonków ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych nie ma wpływu na kwalifikację budynku na gruncie podatku od nieruchomości.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 11 sierpnia 2016 r., sygn. akt II FSK 1977/14. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia
Polecany produkt: Podatki 2016 cz. 1 i cz. 2 >>>
