Ani termin wypłaty zysku (dywidendy), ani rok, za który jest wypłata, nie mają wpływu na stawkę ryczałtu od dochodów spółek. Liczy się to, kiedy została podjęta uchwała o podziale zysków – orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku.
Chodziło o spółkę, która zamierzała wypłacić zysk wypracowany w okresie, gdy stosowała już estoński ryczałt. W pierwszym roku opodatkowania w tej formie spółka miała status małego podatnika. Potem to się zmieniło. Mimo tego spółka była przekonana, że nie ma znaczenia, jakie obroty osiąga ona w roku wypłaty zysku ani jaką stawkę estońskiego CIT w tym czasie stosuje.
Uważała, że liczy się to, za jaki rok wypłaca ona zysk. Skoro więc w trzecim roku podatkowym wypłaca ona zysk powstały w pierwszym roku opodatkowania estońskim CIT, to powinna zastosować obniżoną stawkę tego ryczałtu, właściwą dla małych podatników, czyli 10 proc. (art. 28o ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT) – przekonywała spółka.
Nie zgodził się z nią dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. W interpretacji z 21 maja 2024 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010. 183.2024.2.PP) wyjaśnił, że spółka musi ustalić podstawę opodatkowania ryczałtem z tytułu podzielonego zysku w tym roku podatkowym, w którym podjęto uchwałę o podziale zysku. Do tej podstawy, ustalonej w roku podjęcia uchwały, należy zastosować stawkę podatku obowiązującą spółkę w tym właśnie roku – tłumaczył organ. Wskazał, że wynika to z art. 28o ust. 1 ustawy o CIT.
Ustawodawca odnosi się zatem do daty (roku podatkowego) podjęcia uchwały o podziale zysku, a nie do daty (roku podatkowego) wypłaty dywidendy – podkreślił dyrektor KIS.
Wykładnię tę potwierdził WSA w Gdańsku.
– Z przepisów regulujących opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek wynika jednoznacznie, że dochód powstaje w związku z podziałem wypracowanego zysku, który został przeznaczony do wypłaty, a nie z wypracowaniem tego zysku – uzasadniła wyrok sędzia Irena Wesołowska. Powinna być zatem – jak dodała sędzia – zastosowana taka stawka podatku, jaka obowiązuje w okresie, kiedy została podjęta uchwała o podziale zysków.
Sędzia dodała, że podobnie WSA w Gdańsku orzekł 23 maja 2023 r. (sygn. akt I SA/Gd 294/23, wyrok nieprawomocny) oraz WSA w Warszawie w prawomocnym wyroku z 5 grudnia 2023 r. (III SA/Wa 1981/23).
Wyrok jest nieprawomocny. ©℗
orzecznictwo
Podstawa prawna
Wyrok WSA w Gdańsku z 9 października 2024 r., sygn. akt I SA/Gd 620/24